Shamed into Love - Rubén Blades

I fear, my dear

We’ve forgotten the things strangers do

If we could look back

To the terrible thrill that we knew

Am i imagining a world without you?

Must we be shamed into love?

What can i say?

Will you pardon my stupid embrace?

Sometimes i’m desperate

While you’re wiping the smile from your face

Am i surrendering, or am i replaced?

Must we be shamed into love?

Shamed into love

You’re once a fool for having it

Twice a fool for letting it go

Somewhere my love there’s a feeling deep inside of me

That i can’t let go

Oh you’ll never know

But then my darling

I’ve forbidden myself to confess

I’ve looked around now

But i always return to your face

In a world where everything

I once cursed, i bless

It must be you who shamed me into love

Must we be shamed into love?

Ik vrees, mijn liefste

We zijn de dingen die vreemden doen vergeten

Als we terug konden kijken

Tot de verschrikkelijke sensatie die we kenden

Stel ik me een wereld voor zonder jou?

Moeten we ons tot liefde schamen?

Wat kan ik zeggen?

Wil je mijn domme omhelzing vergeven?

Soms ben ik wanhopig

Terwijl je de glimlach van je gezicht veegt

Geef ik me over of word ik vervangen?

Moeten we ons tot liefde schamen?

Beschaamd in liefde

Je bent ooit een dwaas geweest om het te hebben

Twee keer zo gek om het los te laten

Ergens mijn liefde is er een gevoel diep in mij

Dat ik niet kan laten gaan

Oh, je zult het nooit weten

Maar dan mijn schat

Ik heb mezelf verboden te bekennen

Ik heb nu rondgekeken

Maar ik keer altijd terug naar je gezicht

In een wereld waar alles

Ik heb eens vervloekt, ik zegen

Jij moet het zijn die me tot liefde heeft beschaamd

Moeten we ons tot liefde schamen?