Sebastian - Rubén Blades

En cada barrio hay por lo menos un loco

El del nuestro se llamaba Sebastián

Lavaba carros y hacía de todo un poco

Para ganarse el pan.

Sebastián tenia una novia imaginaria

Y con ella discutía sin cesar

Se ataba al cuello una capa hecha de trapos

Y corriendo por las calles lo escuchabamos gritar:

Sebastián si me quieres conquistar

Solo las estrellas bastarán, solo las estrellas bastarán

En cada loco hay por lo menos un sueño

Ser amado era el ideal de Sebastian

Con papel, lata, cartón y mucho empeño

Comenzo su plan

Por amor alucinando implacable fue creando

La mas grande super nave espacial

Para irse con su novia de nuestro barrio de mierda

Hacia el mundo sideal

En cada sueño hay por lo menos 1 drama

Y entre angustias se enredaba Sebastián

Una noche cuando con el cielo hablaba

Sobre el orizonte vió una luz cruzar

Felíz, gritó: espérame!

Y lo vi correr lanzandose en el mar

Tratando aquel destello recobrar

Porque solo las estrellas bastarán

(solo las estrellas bastarán)

(Sebastián!)

(Sebastián!)

Sobre la arena sucia de la playa del mercado

Hay una baina que parece un proyectil

De sus alas cuelga una capa de trapos

De su sombra una soledad sin fin

Su novia imaginaria aún lo espera

En las noches hace guardia frente al mar

Nadie la conquistara

A ninguna otra ilución se entregará

Fiel al loco que le dio la eternidad

Porque solo las estrellas bastarán

(solo las estrellas bastarán)

(solo las estrellas bastarán)

(Sebastián!)

(Sebastián!)

In elke buurt is er minstens één gek

Die van ons heette Sebastián

Ik waste auto's en deed van alles een beetje

Om brood te verdienen.

Sebastian had een denkbeeldige vriendin

En met haar ruziede hij eindeloos

Een cape van lompen werd om de nek gebonden

En terwijl we door de straten renden, hoorden we hem roepen:

Sebastian als je me wilt veroveren

Alleen de sterren zijn voldoende, alleen de sterren zijn voldoende

In elke gek is er minstens één droom

Geliefd worden was het ideaal van Sebastian

Met papier, blik, karton en veel moeite

start je plan

Voor liefde hallucinerend meedogenloos was hij aan het creëren

Het grootste superruimteschip

Om te vertrekken met zijn vriendin uit onze klote buurt

Naar de zijwereld

In elke droom is er minstens 1 drama

En tussen angst raakte Sebastián verstrikt

Op een nacht toen hij sprak met de lucht

Over de horizon zag hij een licht kruis

Blij, riep hij: wacht op mij!

En ik zag hem rennen en zichzelf in de zee werpen

Ik probeer die flits te herstellen

Omdat alleen de sterren voldoende zijn

(alleen de sterren zijn voldoende)

(Sebastiaan!)

(Sebastiaan!)

Op het vuile zand van het marktstrand

Er is een baai die eruitziet als een projectiel

Aan zijn vleugels hangt een mantel van lompen

Vanuit zijn schaduw een eindeloze eenzaamheid

Zijn denkbeeldige vriendin wacht nog steeds op hem

's Nachts staat hij op wacht voor de zee

Niemand zal haar veroveren

Aan geen enkele andere illusie zal hij zich overgeven

Trouw aan de gek die hem de eeuwigheid gaf

Omdat alleen de sterren voldoende zijn

(alleen de sterren zijn voldoende)

(alleen de sterren zijn voldoende)

(Sebastiaan!)

(Sebastiaan!)