Las Calles - Rubén Blades, Roberto Delgado & Orquesta

Las calles de nuestros barrios nuncan toman prisioneros

quiebran al que no resiste sea local o sea extranejero

ay la paciencia no existe con los que son majaderos

cada victima es culpable, si cayo por traicionero.

Que paso con esos guapos que alardeaban con su vida

terminaron desonrando el honor de nuestra esquina

ni siquiera el sobrenombre, sobrevive en la avenida

le quitaron los colmillos, el collar y la leontina.

Son paginas estas calles que se cogen con los años

escritas en un idioma que no entienden los extraños

nacimos de muchas madres pero aqui solo hay hermanos

en mi calle

la vida y la muerte bailan con la cerveza en la mano

Soy de aqui de los que sobrevivieron

soy de aqui

yo soy esa esquina chiquita bonita bendita, de los que nunca se fueron

soy de alli de los que sobrevivieron

de los que que enfrentando la adversidad

cogieron herida y golpe en cantidad y no se rindieron

soy de alli de los que sobrevivieron

comiendo arroz blanco con porck and beans

en plato hondo y ancho y con cuchara y bien frito el huevo

soy de alli de los que sobrevivieron

alma de poeta, abrazos de amantes, piernas de calles y lujos de hielo

soy de alli de los que sobrevivieron

a puro corazon me fui de Panamá a colon caminando con maelo

pa llegar a portobelo y saludar al nazareno

soy de alli de los que sobrevivieron

yo soy el hijo de Anolan y a pie sin coche

sobrevivi de dia, sobrevivi la noche

soy de aqui de los que sobrevivieron

yo soy de alli, yo soy de alli tu sabes que si

De straten van onze buurten nemen nooit gevangenen

ze maken degenen die zich niet verzetten, bankroet, zowel lokaal als buitenlands

oh, geduld bestaat niet met degenen die dwazen zijn

elk slachtoffer is schuldig, als hij viel omdat hij verraderlijk was.

Wat is er gebeurd met die knappe mannen die opschepten over hun leven?

ze hebben uiteindelijk de eer van onze hoek onteerd

niet eens de bijnaam, overleeft op de avenue

ze verwijderden zijn hoektanden, zijn halsketting en zijn leontine.

Deze straten zijn pagina's die door de jaren heen zijn overgenomen

geschreven in een taal die vreemden niet begrijpen

we zijn uit veel moeders geboren, maar hier zijn alleen broers

in mijn straat

leven en dood dansen met bier in de hand

Ik kom hier vandaan, een van degenen die het hebben overleefd

ik kom van hier

Ik ben dat gezegende mooie hoekje, een van degenen die nooit zijn weggegaan

Ik kom daar vandaan, een van degenen die het hebben overleefd

van degenen die met tegenslag te maken hebben

ze hebben veel wonden en klappen opgelopen en ze gaven niet op

Ik kom daar vandaan, een van degenen die het hebben overleefd

witte rijst eten met varkensvlees en bonen

in een diep en breed bord en met een lepel en goed gebakken het ei

Ik kom daar vandaan, een van degenen die het hebben overleefd

ziel van een dichter, knuffels van geliefden, benen van straten en luxe van ijs

Ik kom daar vandaan, een van degenen die het hebben overleefd

Met een zuiver hart verliet ik Panama voor Colon, wandelend met Maelo

om naar Portobelo te gaan en de nazarener te begroeten

Ik kom daar vandaan, een van degenen die het hebben overleefd

Ik ben de zoon van Anolan en te voet zonder auto

Ik heb de dag overleefd, ik heb de nacht overleefd

Ik kom hier vandaan, een van degenen die het hebben overleefd

Ik kom daar vandaan, ik kom daar vandaan, dat weet je ja