Via Crucis - Rosa de Saron

Andando pelas ruas

Eu vejo algo mais do que arranha-céus

É a fome e a miséria

Dos verdadeiros filhos de Deus

Vejo almas presas chorando em meio a dor

Dor de espírito clamando por amor

Anjos das ruas

Anjos que não podem voar

Pra fugir do abandono

E um futuro poder encontrar

Anjos das ruas

Anjos que não podem sonhar

Pois a calçada é um berço

Onde não sabem se vão acordar

Às vezes se esquece que são seres humanos

Com um coração sedento pra amar

Vendendo seus corpos por poucos trocados

Sem medo da morte o relento é seu lar

Choros, rangidos, almas pra salvar

wandelen door de straten

Ik zie iets meer dan wolkenkrabbers

Het is honger en armoede

Van de ware kinderen van God

Ik zie gevangen zielen huilen van de pijn

Pijn van de geest die om liefde schreeuwt

straat engelen

Engelen die niet kunnen vliegen

Om aan verlating te ontsnappen

En een toekomst om te kunnen vinden

straat engelen

Engelen die niet kunnen dromen

Omdat het trottoir een wieg is

Waar ze niet weten of ze wakker zullen worden

Soms vergeet je dat het mensen zijn

Met een dorstig hart om van te houden

Hun lichamen verkopen voor een paar dollar

Zonder angst voor de dood is het buitenleven je thuis

Huilend, krakend, zielen om te redden