Invernia - Rosa de Saron

Não sou bipolar

Não mudo a cada instante

Mas diga o que há?

Deus, o que há comigo?

Que não cesso em tentar me esconder

Que não tento nem ver

Nem ouvir passos lá fora

Aqui faz frio

Sinto-me traído por mim mesmo

Quando o reflexo do espelho não retribui

O sorriso que eu lhe dou

E se ouve sons de vidros ao chão

Cada página dessa minha vida eu virei

Agora estou sofrendo com alergias na alma

De tanto bater a poeira

E escondê-lá sob o tapete da sala

Eu sei que o erro é só meu

Sinto-me traído por mim mesmo

Não tenho síndrome de Asperger

Então por que insisto em ficar aqui

Quando poderia estar aí?

Sempre atraí-me pelo alto

Sempre fui adepto aos céus e aos milagres

Sei que isso é apenas uma fase

Uma invernia

Vai passar, eu sei

Vai passar

Ik ben niet bipolair

Ik verander niet elk moment

Maar vertel me wat er aan de hand is?

God, wat is er mis met mij?

Dat ik niet stop met proberen te verbergen

Dat ik niet eens probeer te zien

Hoor niet eens voetstappen buiten

Het is hier koud

Ik voel me verraden door mezelf

Wanneer de spiegelreflectie niet beantwoordt

De glimlach die ik je geef

En als je het geluid van glas op de vloer hoort

Elke pagina van mijn leven zal ik omslaan

Nu lijd ik aan allergieën in mijn ziel

Van zoveel om het stof te verslaan

En verstop het onder het vloerkleed in de woonkamer

Ik weet dat de fout alleen van mij is

Ik voel me verraden door mezelf

Ik heb geen Asperger-syndroom

Dus waarom sta ik erop hier te blijven?

Wanneer zou ik daar kunnen zijn?

Ik ben altijd van bovenaf getrokken

Ik ben altijd al een fan geweest van de hemelen en wonderen

Ik weet dat dit slechts een fase is

een winter

Het gaat voorbij, ik weet het

Zal slagen