Ambivertido - Rosa de Saron

Desprezado amigo

Desneceselfies não dizem algo aqui

A não ser que eu esteja bem

Neste caso, há um porém

Tire um retrato meu

E então, divulgue-me

Não sei

Se é assim, se é pra mim

Se é o fim, o começo

Ou o erro que não se renuncia

Ou enfim a viragem, o prenúncio

O motim, o indício

De alguém a vir

Oi

É tão comum falar de mim mesmo

Que não vejo mais nada além

Nem meus mesmos améns

Tão sedentos de Deus

Solitários em si

E em mim

Um desmirim

Não sei

Se é assim, se é pra mim

Ou se é o fim, o começo

Ou o erro que não se renuncia

E enfim a viragem, o prenúncio

O motim, o indício

De alguém a vir e a sorrir

E permitir-me

Dizer, ipsis verbis

«Paixões febris

Não aquecem corações frios»

Tão frios

E eu não sei

Eu não sei se é assim, se é pra mim

Ou se é o fim, o começo

Ou se é aqui

Que não se recomeça enfim o «eu sei»

Eu sei?

Eu sei

verachte vriend

Onnodige selfies zeggen hier niets

Tenzij ik in orde ben

In dit geval is er echter een

Maak een foto van mij

En laat het me dan weten

ik weet het niet

Als het zo is, als het voor mij is

Als het het einde is, het begin

Of de fout waarvan niet wordt afgezien

Of, tot slot, de turn, de voorbode

De rel, de indicatie

Van iemand om te komen

Hoi

Het is zo gewoon om over mezelf te praten

Dat ik niets anders zie

niet mijn zelfde amens

Zo dorstig naar God

eenzaam in zichzelf

En in mij

een desmirim

ik weet het niet

Als het zo is, als het voor mij is

Of als het het einde is, het begin

Of de fout waarvan niet wordt afgezien

En tot slot de turn, de voorbode

De rel, de indicatie

Van iemand om te komen glimlachen

En sta me toe

Zeg, ipsis werkwoorden

« koortsachtige passies

Ze verwarmen geen koude harten»

zo koud

En ik weet het niet

Ik weet niet of het zo is, of het iets voor mij is

Of als het het einde is, het begin

Of als het hier is

Dat de «Ik weet» niet eindelijk opnieuw begint

Ik weet?

Ik weet