You Threw It At Me Like Stones - Rome

I crossed into Europe

With the same urgent dreams of home

I soaked my skin in the wine of sin

Under the fountains of Rome

Saw through all the feigned bravery

And your love was but a sadness

Coming over me

And with a fearless heart

I fell apart

Who will join me in this solitude now?

Is my penance over?

From the red dungeons of Naples

To the white cliffs of Dover

I will lay and I’ll betray

For I pine for what is mine

I was made for decay

I turn wine into brine

I’m the sacrifice of spring

As seen though the dead mayfly’s wing

I’m the ideal soon sparkles

A beauty turned to harshness

And I’ll reap

But now all my anger

Lies scattered within me

How to father the new race?

You threw it at me like stones

All this praise

And just like me you were taking

As much pleasure

In making this promise

As in breaking it

Just a little later

Who will join me in this solitude now?

Is my penance over?

From the red dungeons of Naples

To the white cliffs of Dover

I will slay and I’ll betray

For I pine for what is mine

I was made for decay

I turn wine into brine

I’m the sacrifice of spring

As seen through the dead mayfly’s wing

I’m the ideal soon sparkles

A beauty turned to harshness

Ik ben Europa binnengekomen

Met dezelfde dringende dromen van thuis

Ik heb mijn huid gedrenkt in de wijn van de zonde

Onder de fonteinen van Rome

Doorzag alle geveinsde moed

En je liefde was maar een droefheid

Komt over mij

En met een onverschrokken hart

Ik viel uit elkaar

Wie zal me nu in deze eenzaamheid vergezellen?

Is mijn boetedoening voorbij?

Uit de rode kerkers van Napels

Naar de witte kliffen van Dover

Ik zal liggen en ik zal verraden

Want ik smacht naar wat van mij is

Ik ben gemaakt voor verval

Ik verander wijn in pekel

Ik ben het offer van de lente

Zoals gezien door de vleugel van de dode eendagsvlieg

Ik ben de ideale schittert snel

Een schoonheid veranderde in hardheid

En ik zal oogsten

Maar nu al mijn woede

Leugens verspreid in mij

Hoe het nieuwe ras te verwekken?

Je gooide het naar me als stenen

Al deze lof

En net als ik nam je

Even veel plezier

Bij het doen van deze belofte

Zoals bij het breken ervan

Nog eventjes

Wie zal me nu in deze eenzaamheid vergezellen?

Is mijn boetedoening voorbij?

Uit de rode kerkers van Napels

Naar de witte kliffen van Dover

Ik zal doden en ik zal verraden

Want ik smacht naar wat van mij is

Ik ben gemaakt voor verval

Ik verander wijn in pekel

Ik ben het offer van de lente

Gezien door de vleugel van de dode eendagsvlieg

Ik ben de ideale schittert snel

Een schoonheid veranderde in hardheid