Coriolan - Rome

Will you wash your hands in his heart, will you dwell?

Will you pay yourself with being proud as well?

He has a heart as little apt as yours

But it harbours no complaints, no remorse

Coriolan, Coriolan, Coriolan

Wouldn’t flatter you for a love forlorn

For he has no equal in pride, in scorn

And what his breast forges his tongue must vent

For it’s hard to walk with your knees bent

Wil je je handen in zijn hart wassen, wil je blijven?

Betaal je jezelf ook met trots te zijn?

Hij heeft een hart dat net zo klein is als het jouwe

Maar het herbergt geen klachten, geen spijt

Coriolan, Coriolan, Coriolan

Zou je niet vleien voor een verloren liefde

Want hij heeft geen gelijke in trots, in minachting

En wat zijn borst smeedt, moet zijn tong ventileren

Want het is moeilijk om te lopen met je knieën gebogen