The Pyre Glade - Rome

They have come to burn the orchards

They have come to burn the seeds

But the quicksands of denial

Are no fertile grounds for such deeds

And we walk in stray shafts of light

To the pyre glade

The plea is still in your eyes

What a fine father you would have made

Now you’ll be buried in your soldier’s tunic

And not many will attend

For what flowers would one pick

For a god who has met his end

And we who are not yet fallen

Remain grouped among the distant trees

Our cheeks still flushed with funeral wine

A bloodless oath, a black winter tulip

And some gentians to complete the bouquet

Your death has made me an accomplice

It has made us all recall the day

Your life remained but a flash

In a spark of black fire

Blot out all hesitance now, brothers

Blot out all doubt

For something is already slipping away

For something is already slipping away

Mit uns die Sonne, mit uns das Meer

Mit uns die Sonne, mit uns das Meer

Ze zijn gekomen om de boomgaarden te verbranden

Ze zijn gekomen om de zaden te verbranden

Maar het drijfzand van ontkenning

Zijn er geen vruchtbare gronden voor dergelijke daden?

En we lopen in verdwaalde lichtschachten

Naar de open plek van de brandstapel

Het pleidooi staat nog steeds in je ogen

Wat zou je een fijne vader zijn geweest

Nu word je begraven in de tuniek van je soldaat

En niet veel zullen aanwezig zijn

Voor welke bloemen zou je kiezen?

Voor een god die aan zijn einde is gekomen

En wij die nog niet gevallen zijn

Blijf gegroepeerd tussen de verre bomen

Onze wangen nog rood van de begrafeniswijn

Een bloedeloze eed, een zwarte wintertulp

En enkele gentianen om het boeket compleet te maken

Je dood heeft me medeplichtig gemaakt

Het heeft ons allemaal doen terugdenken aan de dag

Je leven bleef maar een flits

In een vonk van zwart vuur

Wis nu alle aarzeling uit, broeders

Wis alle twijfel weg

Want er glipt al iets weg

Want er glipt al iets weg

Mit uns die Sonne, mit uns das Meer

Mit uns die Sonne, mit uns das Meer