Prayer - Rome

We’re the cloud people

Getting by on less

Sleeping under thatch

Not talking much

Writing so much less

A few poems perhaps

We let go of the world

Working the higher slopes

Out of touch with the times

But not the seasons

Having none of your doubts

And none of your reasons

And it comes down to this:

We traded flatland dust

For mountain mist

To be distant

Insignificant

And you know we’re there

Beyond your city walls

Where you see lone columns of smoke

After the snowfalls

Don’t think we’ve been pushed

From their hearts and minds

Though sage kings are gone

And left deserted shrines

We live on unseen

In the mountain fires

Try not to be alike

With your beads so new

Crowded mountains won’t do

And though your tongues are full

And there are words to speak

None of them are real

None of them will heal

Ten thousand things

All in this breath

Grasping hold of emptiness

Grasping hold of emptiness

Wij zijn de cloudmensen

Met minder rondkomen

Slapen onder rieten dak

Niet veel praten

Zo veel minder schrijven

Een paar gedichten misschien

We laten de wereld los

Werken op de hogere hellingen

Niet mee met de tijd

Maar niet de seizoenen

Geen van uw twijfels hebben

En geen van uw redenen

En het komt hierop neer:

We ruilden platlandstof

Voor bergmist

Afstand houden

Onbelangrijk

En je weet dat we er zijn

Buiten je stadsmuren

Waar zie je eenzame rookkolommen

Na de sneeuwval

Denk niet dat we gepusht zijn

Vanuit hun hart en geest

Hoewel wijze koningen weg zijn

En verlaten heiligdommen

We leven ongezien voort

In de bergvuren

Probeer niet hetzelfde te zijn

Met je kralen zo nieuw

Overvolle bergen zijn niet voldoende

En hoewel je tongen vol zijn

En er zijn woorden om te spreken

Geen van hen is echt

Geen van hen zal genezen

Tienduizend dingen

Alles in deze adem

Leegte vasthouden

Leegte vasthouden