Ukiah - Robert Francis, The Night Tide

I broke down on the 101

I wandered into town

I bummed a smoke and got some gas

When I turned back my car could not be found

There go my plans, I get lost for a while

There goes my day, get lost for a while

Now I’m walking and I’m starting to feel out of touch

I guess I must’ve taken too much

Now my dreams are spun

Falling constellations

and my mind is starting to run

And I’m stuck here in Ukiah with no one

I heard there was a nut-house here, in the 1970s

After Jamestown they burned it down and

they set all the patients free

There go my mind, I get lost for a while

There goes my day, get lost for a while

Now I’m laughing and the streets are covered in flames

And the kids here are the same

And It’s plain to see real is subjective

on a road with infinite lanes

And I’m stuck here in Ukiah once again

Winds are blowing, night is slowly moving in frame

And I’m stuck here in Ukiah once again

I’ve been walking and I’m walking and I’m starting to feel out of touch

I guess I must’ve taken too much

Now my dreams are spun

Falling constellations

and my mind is starting to run

And I’m stuck here in Ukiah with no one

They could love you, they could love me somewhere someday

But for now I’m in Ukiah on the run

Ik ging kapot op de 101

Ik dwaalde de stad in

Ik heb een sigaret opgestoken en wat benzine gedronken

Toen ik terugkwam, kon mijn auto niet worden gevonden

Daar gaan mijn plannen, ik verdwaal een tijdje

Daar gaat mijn dag, verdwaal een tijdje

Nu ben ik aan het lopen en begin ik me niet meer aan te voelen

Ik denk dat ik te veel heb genomen

Nu zijn mijn dromen gesponnen

Vallende sterrenbeelden

en mijn geest begint te rennen

En ik zit hier vast in Ukiah met niemand

Ik hoorde dat hier in de jaren 70 een notenkraker was

Na Jamestown brandden ze het af en...

ze laten alle patiënten vrij

Daar ga mijn gedachten, ik verdwaal een tijdje

Daar gaat mijn dag, verdwaal een tijdje

Nu lach ik en de straten zijn bedekt met vlammen

En de kinderen hier zijn hetzelfde

En het is duidelijk om te zien dat echt subjectief is

op een weg met oneindig veel rijstroken

En ik zit hier weer vast in Ukiah

De wind waait, de nacht beweegt langzaam in beeld

En ik zit hier weer vast in Ukiah

Ik heb gelopen en ik loop en ik begin het gevoel te verliezen

Ik denk dat ik te veel heb genomen

Nu zijn mijn dromen gesponnen

Vallende sterrenbeelden

en mijn geest begint te rennen

En ik zit hier vast in Ukiah met niemand

Ze kunnen van je houden, ze kunnen ooit ergens van mij houden

Maar voor nu ben ik in Ukiah op de vlucht