Playground - Robert Francis

There’s a place inside each tear, that you’d shed for me in fear of my knowing

all the darkness that you sang to every night

Your pale white, it’s dressed in bones and skin it shows, it’s not a feeling

that you own

We were a playground not a home, but it was worse to be alone

I’ve got a long way to go

I’ve got to carry your load

I had a heart too heavy to hold

You were my playground and I was your home

My love digs deep, inside my mindless numbing sleep, and builds a pillow for

the soul, an endless gaping quiet hole, that drowns the shadows from their

walls

I’ve got a long way to go

I’ve got to carry you home

I had a heart too heavy to hold

You were my playground and I was your home

Er is een plaats in elke traan, die je voor me zou vergieten uit angst dat ik het zou weten

alle duisternis waar je elke nacht voor zong

Je bleek wit, het is gekleed in botten en huid dat laat het zien, het is geen gevoel

die jij bezit

We waren een speeltuin, geen thuis, maar het was erger om alleen te zijn

Ik heb nog een lange weg te gaan

Ik moet je lading dragen

Ik had een hart dat te zwaar was om vast te houden

Jij was mijn speeltuin en ik was jouw thuis

Mijn liefde graaft diep, in mijn hersenloze, verdovende slaap, en bouwt een kussen voor

de ziel, een eindeloos gapend stil gat, dat de schaduwen van hun

muren

Ik heb nog een lange weg te gaan

Ik moet je naar huis dragen

Ik had een hart dat te zwaar was om vast te houden

Jij was mijn speeltuin en ik was jouw thuis