The Making Of Midgard - Robert Calvert

There had always been the unearthly dark

of fathomless absence

until, from the south, came Muspellsheim’s

inferno of flaring yellow flames.

And then, from the North, came Niflheim

where legions of freezing shadows lurked.

The abyss was crystalled by the Northern frost

that breath from the burning south made melt

and from this fusion there was made

the towering troll: immense Ymir.

From whose slain body’s blood the sword of Odin

caused the oceans.

And from whose carcass he claimed

the Earth.

Man-trod Midgard was all his flesh.

From the bulk of the bones were the moountains made

and from his tangled hair: the trees.

His hollowed skull was hauled to form the vaulted sky

where the Gods assembled constellations;

in their cauldron Alchemized the sun.

To runic wands of task it turned until,

at last, the first veined-blade of grass had grown.

Er was altijd het onaardse duister geweest

van peilloze afwezigheid

totdat, vanuit het zuiden, Muspellsheim's kwam

inferno van oplaaiende gele vlammen.

En toen, uit het noorden, kwam Niflheim

waar legioenen ijskoude schaduwen op de loer lagen.

De afgrond is uitgekristalliseerd door de noordelijke vorst

die adem uit het brandende zuiden deed smelten

en van deze fusie is er gemaakt

de torenhoge trol: immense Ymir.

Uit wiens bloed het geslachte lichaam het zwaard van Odin

de oceanen veroorzaakt.

En van wiens karkas hij beweerde?

de aarde.

De door mensen betrapte Midgard was helemaal zijn vlees.

Van het grootste deel van de botten werden de bergen gemaakt

en van zijn verwarde haar: de bomen.

Zijn uitgeholde schedel werd gehesen om de gewelfde hemel te vormen

waar de goden sterrenbeelden verzamelden;

in hun ketel Alchemiseerde de zon.

Om runen toverstokken van de taak draaide het totdat,

eindelijk was het eerste geaderde grassprietje gegroeid.