Hope Dies Last - Redemption

Love can be beautiful and true, and it’s said it is enduring

After what you have put me through, I’m not sure that I agree

Put faith in enemies more than in friends — they’re much less likely to betray

But faith is quick to fade, and when it ends there’s almost nothing that remains

Faith is quick to die these days, so often misplaced

With emptiness and sorrow, it quietly gives up the ghost

Leaving cynicism grinning in its wake

Love holds on a little longer;

its death is more violent

In the end, with choking sobs we pick up the pieces and grow

And in time we just might learn to love again

Hope has no plans of going quiet into the night

Hope dies screaming and fighting with all it has

Hope dies last

There’s no dignity or shame when hope is put to death

There’s no words to soothe the pain and you’ll beg for the end to your breath

And yet hope will have you coming back for more

Hope has no plans of going quiet into the night

Hope dies screaming and fighting with all it has

Hope dies last

I am hurt but have not fallen

I am wounded but unslain

I will lay me down and bleed for a while

Then I’ll rise and fight again

Is it just being stubborn in the face of futility?

Is it lack of self-respect?

Or is it bravery?

Maybe it’s foolish to hold on in vain

But hope is not prepared to lose its fight

Hope has no plans of going quiet into the night

Hope dies screaming and fighting with all it has

Hope dies last

It fights without concern for vanity

Dignity is sacrificed to desperation

But it might be the finest part of me

And I’ll thank God that hope dies last

Though it’s broken and bleeding

Hope dies last

Liefde kan mooi en waar zijn, en er wordt gezegd dat het blijvend is

Na wat je me hebt aangedaan, weet ik niet zeker of ik het ermee eens ben

Stel meer vertrouwen in vijanden dan in vrienden - ze zullen veel minder snel verraden

Maar geloof vervaagt snel, en als het eindigt, blijft er bijna niets meer over

Geloof is tegenwoordig snel om te sterven, dus vaak misplaatst

Met leegte en verdriet geeft het stilletjes de geest

Het cynisme laten grijnzen in zijn kielzog

Liefde houdt nog wat langer stand;

zijn dood is gewelddadiger

Uiteindelijk, met verstikkende snikken, pakken we de stukjes op en groeien

En na verloop van tijd leren we misschien weer lief te hebben

Hope heeft geen plannen om de nacht in te gaan

Hope sterft schreeuwend en vechtend met alles wat ze heeft

Hoop sterft als laatste

Er is geen waardigheid of schaamte wanneer hoop wordt gedood

Er zijn geen woorden om de pijn te verzachten en je smeekt om het einde van je adem

En toch hoop je dat je terugkomt voor meer

Hope heeft geen plannen om de nacht in te gaan

Hope sterft schreeuwend en vechtend met alles wat ze heeft

Hoop sterft als laatste

Ik ben gewond maar ben niet gevallen

Ik ben gewond maar niet gedood

Ik zal me neerleggen en een tijdje bloeden

Dan zal ik opstaan ​​en weer vechten

Is het gewoon koppig zijn in het aangezicht van nutteloosheid?

Is het een gebrek aan zelfrespect?

Of is het moed?

Misschien is het dwaas om tevergeefs vol te houden

Maar de hoop is niet bereid om de strijd te verliezen

Hope heeft geen plannen om de nacht in te gaan

Hope sterft schreeuwend en vechtend met alles wat ze heeft

Hoop sterft als laatste

Het vecht zonder zich zorgen te maken over ijdelheid

Waardigheid wordt opgeofferd aan wanhoop

Maar het is misschien wel het beste deel van mij

En ik zal God danken dat de hoop als laatste sterft

Hoewel het gebroken en bloedend is

Hoop sterft als laatste