The Suffocating Silence - Redemption

Something’s going on here — the object is unspoken

But I can see the makings of a sinister design

The bristles of the tightening noose are scratching at my throat

And in Shadows, whispered voices plot to take from me what’s mine

The tension’s ever-mounting, and the dam’s about to break

Something’s going wrong here — the lines have all been broken

In the shelter of our silence conflicts keep upon themselves

We both have our agendas, if only we would voice them

But the guilt between us widens as we keep them to ourselves

The tension’s ever-mounting, and the dam’s about to break

In the suffocating silence

Attended by our dreams

This emptiness devours

In the darkness of desire

Where nothing’s as it seems

Our demons lie in wait

For you and me

Subconscious acts replace the spoken word

And we express with cruelty what we neglect to say

And everybody’s shouting, but no one can hear

And our desperate ringing fills my ears

And we all know that words can kill

But their absence is more lethal still

In the suffocating silence

Attended by our dreams

This emptiness devours

In the darkness of desire

Where nothing’s as it seems

Our demons lie in wait

For you and me

Something’s going on here — the object is unspoken

But I can see the makings of a sinister design

The tension’s ever mounting, the dam’s about to break

Failing to discuss it could be our last mistake

Er is hier iets aan de hand: het object wordt niet uitgesproken

Maar ik zie de ingrediënten van een sinister ontwerp

De borstelharen van de aanhalende strop krabben aan mijn keel

En in Shadows beramen fluisterende stemmen een plan om van mij af te nemen wat van mij is

De spanning loopt steeds verder op en de dam staat op het punt te breken

Er gaat hier iets mis — de regels zijn allemaal verbroken

In de beschutting van onze stilte houden conflicten op zichzelf

We hebben allebei onze agenda's, als we ze maar zouden uitspreken

Maar de schuld tussen ons wordt groter naarmate we ze voor onszelf houden

De spanning loopt steeds verder op en de dam staat op het punt te breken

In de verstikkende stilte

Bijgewoond door onze dromen

Deze leegte verslindt

In de duisternis van verlangen

Waar niets is wat het lijkt

Onze demonen liggen op de loer

Voor jou en mij

Onderbewuste handelingen vervangen het gesproken woord

En we uiten met wreedheid wat we nalaten te zeggen

En iedereen schreeuwt, maar niemand kan het horen

En ons wanhopige gerinkel vult mijn oren

En we weten allemaal dat woorden dodelijk kunnen zijn

Maar hun afwezigheid is nog dodelijker

In de verstikkende stilte

Bijgewoond door onze dromen

Deze leegte verslindt

In de duisternis van verlangen

Waar niets is wat het lijkt

Onze demonen liggen op de loer

Voor jou en mij

Er is hier iets aan de hand: het object wordt niet uitgesproken

Maar ik zie de ingrediënten van een sinister ontwerp

De spanning loopt steeds verder op, de dam staat op het punt te breken

Als we er niet over praten, kan dit onze laatste fout zijn