Sweet Sister Temperance - Rasputina

Sweet Sister Temperance

She of the Marble-hearted innocence

So eloquent in her mute despair-with two smooth bands of reddish hair

By some freak of fortune, she fainted while baking in the kitchen

Overturning all her airy schemes

For great and small and all that’s in-between;

For future happiness in a knot of blue field violets

For her glory and her power, which she found in her final hour

Great and small and all in-between

Sweet Sister Temperance

She of the Marble-hearted innocence

So eloquent in her mute despair-with two smooth bands of reddish hair

One can see the consequence of her endless, virtuous penitence

In a scarlet letter or a tender tear, in two smooth bands of reddish hair

«Poor defeated, I,» she cried, «Keep green my memory.»

«Poor defeated, I,» she cried, «Keep green my memory.»

We had just laid out the garden, handsome more so now than ever

An exquisite cleanness showing in the diamond squares

She kept us enraptured, gently captured by a tender emotion

Wild flowers growing.

We strode a moonlit path

In silent pairs.

(Chorus…)

Home is so far from Home

Lieve zuster Temperance

Zij van de onschuld met het marmeren hart

Zo welsprekend in haar stille wanhoop - met twee gladde stroken roodachtig haar

Door een toevalstreffer viel ze flauw tijdens het bakken in de keuken

Al haar luchtige plannen omverwerpen

Voor groot en klein en alles daar tussenin;

Voor toekomstig geluk in een knoop van blauwe veldviooltjes

Voor haar glorie en haar macht, die ze vond in haar laatste uur

Groot en klein en alles er tussenin

Lieve zuster Temperance

Zij van de onschuld met het marmeren hart

Zo welsprekend in haar stille wanhoop - met twee gladde stroken roodachtig haar

Je kunt de gevolgen zien van haar eindeloze, deugdzame boetedoening

In een scharlaken letter of een tedere traan, in twee gladde banden van roodachtig haar

«Arme verslagen, ik,» riep ze, «Houd mijn geheugen groen.»

«Arme verslagen, ik,» riep ze, «Houd mijn geheugen groen.»

We hadden net de tuin aangelegd, nu mooier dan ooit

Een voortreffelijke reinheid die te zien is in de diamanten vierkanten

Ze hield ons in vervoering, zachtjes gevangen door een tedere emotie

Wilde bloemen groeien.

We liepen over een door de maan verlicht pad

In stille paren.

(Refrein…)

Thuis is zo ver van huis