Niebomby - Rasmentalism, Małpa

Życie ze mną jest jak podróż po sinusoidach

Też czekasz, aż bezpiecznie zejdę z góry — Berbeka

Noszę głowę bliżej słońca niż Gortat

Wstaję jak Feniks z tych popielniczek — wers czeka

Na niebie nie ma nic, czego nie dam sam ziomom

Trochę światła, parę chmur na drogę, kilka gwiazd obok

Jakoś trzyma ich ten hel (l) na ziemi, są zmęczeni-

Jeszcze się wygrzejemy, niech mi wierzą na słowo

Zawsze stali twardo, bo poznali miasto

Mają za duże jaja by wygrali z grawitacją

Trochę śniegu z nieba, melanż jest ich Ali Ağcą

Spadli z mlecznej drogi bo nie zaufali gwiazdom

A nasz koncert znów jest jak:

«chyba już umarłem, tylko w niebie mogą czuć się tak»

Chrzest za barem, anioły pod sceną

Piekło w klubie, nie myśl, że jakieś demony to zmienią

Chcę słyszeć doping, niech trąbią o tym bloki ile sił

Niech w nocy wniebogłosy drą się gdy rozcieram w pył

To, czym żył ten przemysł, zbliżam się do sceny

Słyszę hałas, wiem, że zaraz zrzucę balast, startujemy

Nie myl nas z tym co słabe, nie porównuj nawet

Z tymi, co próbują wciąż opanować alfabet

Wbiłem z ławek na salon, przez przypadek ziomalom

Dałem odpowiedź na kilka zagadek, których nie czają

Rano wstaję, stukam faję, bez opowiadania bajek

Widziałem tort i to nie joint sprawił, że chcę kawałek

Niech to zostanie między wierszami na wieki wieków

Nikt nic nie czai, za nic nie znajdziesz tutaj poetów

Jak Rasmentalism człowieku mam swój egzamin co wieczór

Na sali stopami dotykam parkietu

Myślami jestem gdzieś wysoko w chmurach

Kumasz?

Akurat złapałem właściwy pułap

Niebo rzuca klątwy jak bomby — nie ufam im

Wszystko wraca do mnie jak Spalding na rzut za trzy

Demony w nas — zamknę usta im

Wciągam piekło, wypuszczam dym

Bij mij wonen is als reizen door sinusoïden

Je wacht ook tot ik veilig afdaal - Berbeka

Ik draag mijn hoofd dichter bij de zon dan Gortat

Ik sta op als een feniks uit deze asbakken - het vers wacht

Er is niets in de lucht dat ik mezelf niet aan mijn ouders kan geven

Een beetje licht, een paar wolken op de weg, een paar sterren dichtbij

Op de een of andere manier houden ze dit helium (l) op de grond, ze zijn moe-

We koesteren ons gewoon, laat ze me op mijn woord geloven

Ze stonden altijd hard omdat ze de stad leerden kennen

Hun ballen zijn te groot om de zwaartekracht te verslaan

Een beetje sneeuw uit de hemel, de melange is hun Ali Ağca

Ze vielen van de melkweg omdat ze de sterren niet vertrouwden

En ons concert is als:

"Ik moet dood zijn, alleen in de hemel kunnen ze zich zo voelen"

Doop achter de bar, engelen onder het podium

Hel in de club, denk niet dat sommige demonen dat zullen veranderen

Ik wil het gejuich horen, laat de blokken er zo veel mogelijk over toeteren

Laat de machtigen 's nachts beven terwijl ik tot stof wrijf

Met wat deze industrie heeft geleefd, kom ik dichter bij de scène

Ik hoor een geluid, ik weet dat ik op het punt sta de ballast te laten vallen, we gaan op weg

Verwar ons niet met de zwakken, vergelijk ons ​​niet eens

Met degenen die nog steeds proberen het alfabet onder de knie te krijgen

Ik reed van de banken naar de woonkamer, per ongeluk homies

Ik heb antwoorden gegeven op een paar puzzels die niet verbergen

's Morgens sta ik op, tik op mijn pijp, zonder verhalen te vertellen

Ik zag de cake en het was niet de joint waardoor ik een plakje wilde?

Laat het voor altijd en altijd tussen de regels blijven

Niemand loert op de loer, je zult nergens dichters voor vinden

Net als Rasmentalisme heb ik elke avond mijn examen

In de kamer raken mijn voeten het parket

Mijn gedachten zijn ergens hoog in de wolken

Jij hebt het?

Ik heb net het juiste plafond gevonden

De hemel werpt vloeken als bommen - ik vertrouw ze niet

Het komt allemaal bij me terug zoals Spalding bij een worp in drie

Demonen in ons - ik zal mijn mond voor ze houden

Ik adem in de hel, ik blaas rook uit