50 Años Después - Raphael, Joaquín Sabina

Recuerdo los carteles

del niño de Linares

arrasando en el Talk of the Town

Yo andaba sin papeles

paseando por los bares

mi bombín de ubetense underground

Cincuenta años después

yo sigo siendo aquél,

le dijo a Dr. Jekyll Mr. Hyde

tan joven y tan viejo

buscando en el espejo mi look de

Peter Pan y Dorian Gray

Y aquíestamos los dos

tan diferentes,

tan imposibles, tan contracorriente

celebrando la vida al alimón

cincuenta abriles en el escenario

por mucho que se empeñe el calendario

nadie nos va a quitar esta canción

Estabas tan arriba

que mi alma a la deriva

se preguntaba siempre ¿y cómo es él?

Por fin hoy mano a mano

ejerzo de paisano

brindándole un burel a Raphael

Quégusto hacer amigos

ustedes son testigos

del mundo que me pongo por montera

Mi corazón no miente

bendita sea la gente

que hace de nuestro otoño primavera

Y aquíestamos los dos

tan diferentes,

tan imposibles, tan contracorriente

celebrando la vida al alimón

cincuenta abriles en el escenario

por mucho que se empeñe el calendario

nadie nos va a quitar esta canción

Quemando nuestra nave

nadie nos dio la llave

que abre la puerta falsa de la gloria

Ni roto ni muñeco

más húmedo que seco

lo nuestro s un mañana con memoria

Y aquíestamos los dos

tan diferentes,

tan imposibles, tan contracorriente

celebrando la vida al alimón

cincuenta abriles en el escenario

por mucho que se empeñe el calendario

nadie nos va a quitar esta canción

Ik herinner me de posters

van het kind van Linares

het vegen van de Talk of the Town

Ik zat zonder papieren

wandelen door de tralies

mijn ubetense ondergrondse bolhoed

vijftig jaar later

Ik ben nog steeds die ene

vertelde Dr. Jekyll Mr. Hyde

zo jong en zo oud

in de spiegel kijken voor mijn look

Peter Pan en Dorian Gray

En hier zijn we allebei

zo verschillend,

zo onmogelijk, zo tegen de stroom in

het leven vieren met citroen

vijftig april op het podium

hoe moeilijk de kalender ook is

niemand gaat dit nummer van ons afpakken

je was zo high

dat mijn ziel op drift is

Ze vroeg zich altijd af, hoe is hij?

Eindelijk vandaag hand in hand

Ik sport als burger

een burel geven aan Raphael

leuk om vrienden te maken

jullie zijn getuigen

van de wereld die ik draag als montera

mijn hart liegt niet

gezegend zij de mensen

wat maakt onze herfst lente

En hier zijn we allebei

zo verschillend,

zo onmogelijk, zo tegen de stroom in

het leven vieren met citroen

vijftig april op het podium

hoe moeilijk de kalender ook is

niemand gaat dit nummer van ons afpakken

ons schip verbranden

niemand heeft ons de sleutel gegeven

die de valse deur van glorie opent

Noch gebroken, noch pop

natter dan droog

de onze is een morgen met herinnering

En hier zijn we allebei

zo verschillend,

zo onmogelijk, zo tegen de stroom in

het leven vieren met citroen

vijftig april op het podium

hoe moeilijk de kalender ook is

niemand gaat dit nummer van ons afpakken