Sazvērējies Mūžs - Viktors Lapčenoks, Раймонд Паулс

Stieg dubļos mums kājas un zari sejā sit

Ceļš, kalnā kas gājis, jau lēnām lejā rit

Mēs esam kā lapas, kas saplaukst un novīst un ik rudeni krīt

Melns negaiss mums krājas virs galvas vai ik brīd'

Un pulksten’s bez stājas sit pilnus tukšpadsmit

Mēs esam kā lapas, kas saplaukst un novīst un ik rudeni krīt

Tāds savāds rūgtums jau mums kaklā lien

Lai kā nu būtu, bet vēl katru dien'

Ir sazvērējies mūžs mums jāsasien

Ar mīlestību, mīlestību vien

Tāds savāds rūgtums jau mums kaklā lien

Lai kā nu būtu, bet vēl katru dien'

Ir sazvērējies mūžs mums jāsasien

Ar mīlestību, mīlestību vien

Tur tālē ir mājas, kur logos gaisma spīd

Bet pagurst mums kājas un nelīdz arī spīts

Mēs esam kā lapas, kas saplaukst un novīst un ik rudeni krīt

Mēs ejam kā gājām un iesim arī rīt

Un pulksten’s bez stājas sit pilnus tukšpadsmit

Mēs esam kā lapas, kas saplaukst un novīst un ik rudeni krīt

Tāds savāds rūgtums jau mums kaklā lien

Lai kā nu būtu, bet vēl katru dien'

Ir sazvērējies mūžs mums jāsasien

Ar mīlestību, mīlestību vien

Tāds savāds rūgtums jau mums kaklā lien

Lai kā nu būtu, bet vēl katru dien'

Ir sazvērējies mūžs mums jāsasien

Ar mīlestību, mīlestību vien

Tāds savāds rūgtums jau mums kaklā lien

Lai kā nu būtu, bet vēl katru dien'

Ir sazvērējies mūžs mums jāsasien

Ar mīlestību, mīlestību vien

Tāds savāds rūgtums jau mums kaklā lien

Lai kā nu būtu, bet vēl katru dien'

Ir sazvērējies mūžs mums jāsasien

Ar mīlestību, mīlestību vien

Tāds savāds rūgtums jau mums kaklā lien

Lai kā nu būtu, bet vēl katru dien'

Ir sazvērējies mūžs mums jāsasien

Ar mīlestību, mīlestību vien

Tāds savāds rūgtums jau mums kaklā lien

Lai kā nu būtu, bet vēl katru dien'

Ir sazvērējies mūžs mums jāsasien

Ar mīlestību, mīlestību vien

Tāds savāds rūgtums jau mums kaklā lien

Lai kā nu būtu, bet vēl katru dien'

Ir sazvērējies mūžs mums jāsasien

Ar mīlestību, mīlestību vien

Strek onze benen in de modder en sla ons in het gezicht

De weg die de heuvel op is gegaan, gaat al langzaam naar beneden

We zijn als bladeren die bloeien en verdorren en vallen elke herfst

Een zwarte onweersbui stapelt zich op boven onze hoofden of op elk moment '

En om 12.00 uur een volle dertien

We zijn als bladeren die bloeien en verdorren en vallen elke herfst

Zo'n vreemde bitterheid zit ons al in de nek

Hoe het ook zij, maar toch elke dag'

We hebben een samenzwering voor het leven

Met liefde, liefde alleen

Zo'n vreemde bitterheid zit ons al in de nek

Hoe het ook zij, maar toch elke dag'

We hebben een samenzwering voor het leven

Met liefde, liefde alleen

Er zijn huizen in de verte waar het licht uit de ramen schijnt

Maar onze voeten worden moe en het helpt niet

We zijn als bladeren die bloeien en verdorren en vallen elke herfst

We gaan zoals we deden en we zullen morgen gaan

En om 12.00 uur een volle dertien

We zijn als bladeren die bloeien en verdorren en vallen elke herfst

Zo'n vreemde bitterheid zit ons al in de nek

Hoe het ook zij, maar toch elke dag'

We hebben een samenzwering voor het leven

Met liefde, liefde alleen

Zo'n vreemde bitterheid zit ons al in de nek

Hoe het ook zij, maar toch elke dag'

We hebben een samenzwering voor het leven

Met liefde, liefde alleen

Zo'n vreemde bitterheid zit ons al in de nek

Hoe het ook zij, maar toch elke dag'

We hebben een samenzwering voor het leven

Met liefde, liefde alleen

Zo'n vreemde bitterheid zit ons al in de nek

Hoe het ook zij, maar toch elke dag'

We hebben een samenzwering voor het leven

Met liefde, liefde alleen

Zo'n vreemde bitterheid zit ons al in de nek

Hoe het ook zij, maar toch elke dag'

We hebben een samenzwering voor het leven

Met liefde, liefde alleen

Zo'n vreemde bitterheid zit ons al in de nek

Hoe het ook zij, maar toch elke dag'

We hebben een samenzwering voor het leven

Met liefde, liefde alleen

Zo'n vreemde bitterheid zit ons al in de nek

Hoe het ook zij, maar toch elke dag'

We hebben een samenzwering voor het leven

Met liefde, liefde alleen