Balts Sniedziņš Snieg Uz Skujiņām - Раймонд Паулс, Zigfrīds Muktupāvels

Balts sniedziņš snieg uz skujiņām

Un maigi dziedot pulksten’s skan;

Mirdz šur tur ciemos ugunis

Un sirds tā laimīgi pukst man

Man ir, it kā kad paceltos

Gars augstumos, kur debess telts

Ir pulcējusi eņģeļus

Kur āres spīd kā spožais zelts

Es saprotu, es sajūtu

Ka šeit uz zemes spodrība

Tas augstākais, ko mums var dot

Un skaidram būt ir godība

Ai, māmiņa, tik laba tu

Tu mani baltu mazgāji

No acīm skūpstot asaras

Man svētku drānas uztērpi

Ai, māmiņa, vai mūžīgi

Es varēšu tāds skaidrs būt

Jeb vai būs likten’s nolēmis

Man citādam virs zemes kļūt?

Balts sniedziņš snieg uz skujiņām

Un maigi dziedot pulksten’s skan;

Mirdz šur tur ciemos ugunis

Un sirds pukst aplaimota man

Witte sneeuwschoen op de naalden

En het zachte zingen van de geluiden van de klok;

Lichtjes schijnen hier en daar

En mijn hart klopt blij voor mij

Ik heb het gevoel dat ik opsta

Geest in de hoogten waar de hemelse tent

Heeft engelen verzameld

Waar de buitenkant schittert als glanzend goud

Ik begrijp het, ik voel

Dat hier op aarde schijnt

Dat is het hoogste wat je ons kunt geven

En om duidelijk te zijn is de glorie

Oh, mama, zo goed jij

Je hebt me wit gewassen

Tranen kussen uit haar ogen

Ik heb feestkleding

Oh, mama, of voor altijd

Ik zal zo duidelijk kunnen zijn

Of wordt het lot bepaald

Moet ik anders worden op aarde?

Witte sneeuwschoen op de naalden

En het zachte zingen van de geluiden van de klok;

Lichtjes schijnen hier en daar

En de hartslagen zegenden me