Paranoid (13) - Pyhimys

Mä jään seisomaan keskelle lavaa

Joku vitun kännis omaa ääntänsä avaa

Luuli kai et toive konserttii tuli

Mun sanotuksii suli, mut nyt röökil vaa ravaa

Me voitais käyttää vähän tiheempää haravaa

Tai viel parempi käykö et kahestaan karataan?

Ei siin taitais edes saranat narahtaa ku oltais jo toisaalla

Esirippu valahtaa alas

Mä oon pyhä mies menkää vittuun mun alttarilt

Nimmari sun tissiin vaikken näytäkkää salkkarilt

Hiekka hampaissa rouskuu

Ei se vedenpinta ammeessa kusemalla noussu

Oon seepra viivakoodilaitteessa

Toistan tyhjät lupaukset taas tammikuun taitteessa

Kaappijuopolla on hyvin pullot uunissa

Tehny vitusti duunii ettei tarvis käydä duunissa

Mut on moodis et oon kadottanu tatsini

Snortannu satsini, missannu matsini

Hei, mis on se maksimi?

Miten ois kesälevy biiteissä Aksimi?

Näät sä mun katseeni?

Ei paljon kurotella taivaita

En osaa arvostaa ketää muita ku sairaita

Selittäkää nyt noille lapsille jokaiselle

Miks pelle, näyttää tänään näin kiukkuselle

En osaa vaan olla

Ketju mun ympärillä nolla nolla nolla

Mitä valtavampi luku pankilla

Sitä hankalampi vankila

En osaa vaan olla

Ketju mun ympärillä nolla nolla nolla

Mitä enemmän reseptissä lääkkeitä

Sitä vähemmän vastaväitteitä

Ei voi itellee ku nauraa

Mä oon tässä, mut en tuu olee kauaa

Eikä kukaa mua tänne kaipaa ku vanhus (taakka)

Tuu vaihtaa mun vaippaa

Ja laita eteen mitä vaan

Jos se tuskaa helpottaa nii kyselemättä nappaan

Hajuton, mauton, väritön, alle auton meen

Jaksa en ees itteeni tappaa

Ei oo omatuntoo

Ei mitää peruskuntoo sisältä reikiä puhkoo runkoo

Rautalanka kädes katon pupilliin urpoo

Mut ei se vittu tajuu, ennenku turpaan murjoo

Numeroks syntyny, kultaan kyltyny

Pehmopylly nyt hurjaks vähän yltyny

Ällötän itteenikin, ällötät mua, ällötän sua, kärsitään toisiamme pikemminkin

En osaa vaan olla

Ketju mun ympärillä nolla nolla nolla

Mitä valtavampi luku pankilla

Sitä hankalampi vankila

En osaa vaan olla

Ketju mun ympärillä nolla nolla nolla

Mitä enemmän reseptissä lääkkeitä

Sitä vähemmän vastaväitteitä

Silmät selällään, en osaa levähtää

Räppään jotain vitun peräkylän venäjää

Niskat nyrjähtää, aivot revähtää

Tää on painajainen ja pian me herätään

Jotain terävää, puren kieltä

Viillän rintaa, veri virtaa pintaan — elämää

Lasi helähtää, hetken enää pelätään

Hetken vielä hengitän, ulos ja sisään

Ik zal in het midden van het podium staan

Iemands beurt opent haar eigen stem

Ik denk dat je niet wenste dat het concert kwam

Mijn woorden smolten, maar nu raast de raaf

We zouden een iets dichtere hark kunnen gebruiken

Of nog beter, ren je niet weg?

Ik denk niet eens dat de scharnieren ergens anders blijven haken

Het gordijn valt naar beneden

Ik ben een heilige man, ga me neuken van mijn altaar

Nimmari zonnemees ook al zie je eruit als een zwerm

Het zand tussen de tanden brokkelt af

Niet dat wateroppervlak in het bad dat piest

Ik heb een zebra op een barcodeapparaat

Ik zal de loze beloften opnieuw herhalen rond de beurt van januari

De dronkaard heeft bronflessen in de oven

Ga niet naar de duin

Mute is op een manier die is verdwenen

Snortannu satsini, missannu matsini

Hé, wat is het maximum?

Wat dacht je van een zomerrecord in Aksimi?

Zie je mijn blik?

Niet veel te bereiken voor de hemel

Ik kan niemand anders waarderen die ziek is

Leg het nu aan die kinderen uit aan iedereen

Waarom clown, ziet er zo geïrriteerd uit vandaag

Ik kan niet zomaar zijn

De ketting om mij heen is nul nul nul

Hoe groter het cijfer bij de bank

Hoe onhandiger de gevangenis

Ik kan niet zomaar zijn

De ketting om mij heen is nul nul nul

Hoe meer voorgeschreven medicijnen

Hoe minder bezwaren

Kan er niet om lachen

Ik ben er, maar ik zal er niet lang zijn

En niemand heeft me hier nodig als de oude man (last)

Tuu verschoont mijn luier

En leg alles voor je neer

Als het de pijn verlicht, dus zonder te vragen pak ik het

Geurloos, smaakloos, kleurloos, onder de auto mee

Jaksa en front om me te vermoorden

Geen oo geweten

Niets in basisconditie in de gaten doorboort het lichaam

Een ijzerdraad in zijn hand graaft zich in de pupil van het dak

Maar je realiseert je die fuck pas als je gromt

Numeroks geboren, bevroren in goud

De pluche zwerver is nu ongebreideld

Ik voel het niet eens, ik voel het niet, ik voel het niet, we hebben eerder last van elkaar

Ik kan niet zomaar zijn

De ketting om mij heen is nul nul nul

Hoe groter het cijfer bij de bank

Hoe onhandiger de gevangenis

Ik kan niet zomaar zijn

De ketting om mij heen is nul nul nul

Hoe meer voorgeschreven medicijnen

Hoe minder bezwaren

Ogen op mijn rug, ik kan niet rusten

Ik verkracht een verdomd dorp in Rusland

Nek verstuiking, hersenbreuken

Dit is een nachtmerrie en binnenkort worden we wakker

Iets scherps, ik bijt op mijn tong

Snijd de borst, bloed stroomt naar de oppervlakte - leven

Het glas schudt, even is er geen angst

Ik adem nog even, uit en in