Nyt - Pyhimys

Mä oon matkustanu junalla kuuhun ja takasi

Joka kerta rankemmin taivaast alas palasin

Äiti soitti poliisit

Ne vei mut pois

Vaikkei mulla suljetulle kuukautta ois

Mun iskä sano et mä oon kunnos

Lepositeissä

Sisälläni tunteiden tungos

Mut nää on vaan oloja

Antakaa mun mennä

Itse perkeleeni kesytän

Vaik kotona on tapettien kuviotki liian levottomia

Aivotoiminnast ei pidetä lomia

Tein turhaan taas itsarin

Siihen suuntaan vihjasin

Et jättäkää jo rauhaan tai tehkää se lobotomia

Mä en tiennyt miten pysähtyy nauttii hetkestä

Mieli teki omat esteensä

Juoksen karkuun tai juoksen perässä

Aistit tylsinä mut hampaat veressä

Vaikka yritin ei aika pysähtynyt

Viisareissa roikkumalla

Nyt on valkeat seinät ja kukat ikkunalla

Voisinpa juoksennella auringon alla

Mä murrun joka kerta sisältä kun

Maapallo pyörähtää ympäri mun

Tässä, nyt

Tässä, nyt

Tässä hetkessä elämäsi sun

Mitä minä kuuseen kurkottaja huolin

Turhaan murheet paino mua jo ennen kun mä kuolin

Ne kerkee murehtii kun napsahtaa

Katajaan kapsahtaa

Kun potkin alta nurin tuolin

Ihmisparka

Mieli vielä tiedolle arka

Maksatko mietteistäni markan

Aamulla asennettiin aivoihin salpa

Ihmishenki on niin halpa

Elämä on puoliks typerii unelmii

Puoliks harmaata vastuuta

Tilastolukemii

Mummo toi kukkapuketin

Jos sä viet mut pois mukanas

Laitan ympärille rusetin

Lisää vettä myllyyn

Lisää muiden päätöksiä

Piikkejä pyllyyn

Mun mieli kyllästyny myrkkyyn

Mä kutsun tohtoritädin mun kans kylkiäiskylpyyn

Mä en tiennyt miten pysähtyy nauttii hetkestä

Mieli teki omat esteensä

Juoksen karkuun tai juoksen perässä

Aistit tylsinä mut hampaat veressä

Vaikka yritin ei aika pysähtynyt

Viisareissa roikkumalla

Nyt on valkeat seinät ja kukat ikkunalla

Voisinpa juoksennella auringon alla

Mä murrun joka kerta sisältä kun

Maapallo pyörähtää ympäri mun

Tässä, nyt

Tässä, nyt

Tässä hetkessä elämäsi sun

Ei ihminen voi tietää tietään

Toiset vie

Toiset pois viedään

Anna sataa

Tulee sateenkaaria

Laula vaikka kusilaarilla aaria

Sano oma sana

Laula oma laulu

Kirjota se kirja

Maalaa jo se taulu

Ihan tarpeeks iteltä jo anteeks anottu

Nää kaikki sanat on jo joskus sanottu

Ik ben met de trein naar de maan gereisd en terug

Elke keer kwam ik harder terug uit de hemel

Mama heeft de politie gebeld

Ze namen me mee

Ook al is het nog geen maand geleden dat ik hem heb gesloten

Mijn vader zegt dat het goed met me gaat

In rust verband

Een golf van emoties in mij

Maar dit zijn slechts voorwaarden

Laat me gaan

Ik tem mijn eigen duivel

Zelfs thuis zijn de behangpatronen te onrustig

Er zijn geen vakanties voor hersenactiviteit

Ik heb het opnieuw tevergeefs gemaakt

Ik hintte in die richting

Laat het niet alleen of lobotomie het al

Ik wist niet hoe ik moest stoppen en genieten van het moment

De geest maakte zijn eigen obstakels

Ik ren weg of ik ren achter

Je zintuigen zijn dof, maar je tanden zijn bloederig

Hoewel ik probeerde niet te stoppen

Door aan de richels te hangen

Nu zijn er witte muren en bloemen op het raam

Ik wou dat ik onder de zon kon rennen

Ik breek elke keer van binnen

De aarde draait om me heen

Hier nu

Hier nu

Op dit moment is je leven zon

Waar maak ik me zorgen over als ik naar de dennenboom grijp?

Zelfs voordat ik stierf, belastte verdriet me tevergeefs

Ze maken zich zorgen als er op wordt geklikt

De jeneverbesspruiten

Toen ik de stoel ondersteboven schopte

Menselijke parka

De geest is nog steeds gevoelig voor informatie

Betaal je me een cijfer voor mijn gedachten?

In de ochtend werd er een blok in de hersenen geplaatst

De menselijke geest is zo goedkoop

Het leven is de helft van mijn domme dromen

Half grijze verantwoordelijkheid

Statistische metingen

Oma bracht een bos bloemen

Als je me met je meeneemt

Ik doe er een strik omheen

Voeg water toe aan de molen

Meer beslissingen van anderen

Doornen in de kont

Mijn geest heeft genoeg van vergif

Ik nodig de dokter-tante uit om een ​​zijbad met mij te nemen

Ik wist niet hoe ik moest stoppen en genieten van het moment

De geest maakte zijn eigen obstakels

Ik ren weg of ik ren achter

Je zintuigen zijn dof, maar je tanden zijn bloederig

Hoewel ik probeerde niet te stoppen

Door aan de richels te hangen

Nu zijn er witte muren en bloemen op het raam

Ik wou dat ik onder de zon kon rennen

Ik breek elke keer van binnen

De aarde draait om me heen

Hier nu

Hier nu

Op dit moment is je leven zon

Geen mens kan zijn weg kennen

Anderen nemen

De anderen worden weggehaald

Laat het regenen

Er zullen regenbogen zijn

Zing bijvoorbeeld een aria met een kusilaar

Geef je mening

Zing je eigen liedje

Schrijf dat boek

Schilder dat schilderij al

Het is genoeg dat je je al hebt verontschuldigd

Al deze woorden zijn al eerder gezegd