Kuuna päivänä - Pyhimys

Ympyrä sulkeutuu

Illan vika biisi, Pyhi anna mennä

(Kauneus on katoavaista, onnen tunne täysin satunnaista)

(Vapauden tunteel ne ruokkii alamaista, mut jotenkin sen jakautuminen on

hajanaista)

Polkupyörästäni kumit on löystyneet

Työläst on työntää, mut tilit on köyhtyneet

Pakko jatkaa polkemista

Kuuna päivänä en sauvakävele ulos mun korsetista

Valtio vei tulot, mut mä voin lähtee ulos

Juoksemaan millon vaa, otan pois niiden luulot

Yhen miehen marssi supressioo vastaa

Miks paikallises lokaali Jonna kasvattaa lastaan

Vastaan tulee bussilasti matkal Selloon

Kuskil on tuskin rahaa ja aikaa ees kelloon

Tunnen sen tuskan kannan empatiaa lihassani

Kokeile mun pulssii, mul on sydän aina hihassani

Koitan muuttaa maailmaa, hiekanmuru kerrallaan

Koska mun maailmas on asiat taas rempallaan

Ei mun voimat voi riittää siihen älä säikähdä

Ei tää paikka tuu muuttuu kuuna päivänä

Me emme muutu, emme muutu kuuna päivänä

Mä luulin et mä muutuin, mut en muuttunu häivääkää

Talvipuutarhasta paan lasit paskaks

Ei onni voi voittaa, ku näkee mitä sil on vastas

En hymyile tosissaan, en sisälläni naura

Ennen terve lapsi sisälläni on nyt hauras

Taas tuskasta runoni nää kumpuu

Kuuna päivänä en tanssi tähä rumpuu

Ne anto mulle elämän, ne voi sen myös viedä

Jos et tiedä vielä, ei oo mitää mitä ne ei tiedä

Vaik ne antaa meille huumeita ne polttaa ne pois

Siten ne myi joka gramman jonka poistitte

Ne «muut», niille oon vaa kaasu

Ei niistä kukaa ees huomaa Mikko-raasuu

Poika pilvien alta, ne lyö salamalla lastaan

Mul on vainottu olo ja aina samanlailla vastaan

Mun naamataulu on kyllästyny raameihin

Oon kyllästyny piparkakkumuottihaaveisiin

Miehen malleil ei palleja tallella

En nää puutteen puutettakaa Jannella

Miehekkyys on sitä mitä me miehet ollaa

Jos sä oot semmonen ku ne haluu et me ollaan, sä oot nolla

Mut kuuna päivänä ei muutu nää paineet

Oman maailman ovet avaa ain vaan kovemmat aineet

Me emme muutu, emme muutu kuuna päivänä

Mä luulin et mä muutuin, mut en muuttunu häivääkää

Talvipuutarhasta paan lasit paskaks

Ei onni voi voittaa, ku näkee mitä sil on vastas

En hymyile tosissaan, en sisälläni naura

Ennen terve lapsi sisälläni on nyt hauras

Taas tuskasta runoni nää kumpuu

Kuuna päivänä en tanssi tähä rumpuu

(Kauneus on katoavaista, onnen tunne täysin satunnaista)

(Vapauden tunteel ne ruokkii alamaista, mut jotenkin sen jakautuminen on

hajanaista)

Se on Pyhimys, bitches

Kring sluit

Het foutlied van vanavond, Holy let go

(Schoonheid vervaagt, het gevoel van geluk is volledig willekeurig)

(Het gevoel van vrijheid voedt de onderwereld, maar op de een of andere manier is de verspreiding ervan

gefragmenteerd)

De banden van mijn fiets zitten los

De arbeider wordt geduwd, maar de rekeningen zijn verarmd

Gedwongen door te trappen

Op de maandag loop ik mijn korset niet uit

De staat nam de inkomsten, maar ik kan uitgaan

Om een ​​molen te runnen, neem ik hun gedachten weg

De mars van één man onderdrukt het equivalent

Waarom Jonna bij de plaatselijke lokale bevolking haar kind opvoedt

Er komt een buslading aan op weg naar Sello

Ergens is er nauwelijks geld en tijd voor de klok

Ik voel de empathie van die pijnpositie in mijn vlees

Probeer mijn hartslag, ik heb altijd een hart op mijn mouw

Ik probeer de wereld te veranderen, zand voor zand

Omdat het weer slechter gaat in mijn wereld

Niet mijn kracht kan genoeg zijn om te doen, dus wees niet geïntimideerd

Deze plaats zal niet veranderen op de maan

We zullen niet veranderen, we zullen niet veranderen op de maan

Ik dacht dat ik niet veranderde, maar ik ben niet veranderd

Ik heb de stront uit de serre gezet

Geen geluk kan winnen als je ziet wat sil wordt beantwoord

Ik lach niet serieus, ik lach niet van binnen

Het voorheen gezonde kind in mij is nu kwetsbaar

Nogmaals, mijn gedicht heeft pijn

Op de maandag dans ik niet op de drums

Ze geven me het leven, ze kunnen het ook aan

Als je het nog niet weet, doe dan niet wat zij niet weten

Zelfs als ze ons medicijnen geven, zullen ze ze verbranden

Dus verkochten ze elke gram die je verwijderde

De "anderen" zijn gas voor hen

Geen van hen merkt Mikko-raasuu . op

Een jongen onder de wolken, ze slaan hun kind met een flits

Ik voel me vervolgd en altijd op dezelfde manier

Mijn gezicht is moe van de frames

Ik ben moe van dromen over peperkoekvorm

Op de modellen van de man worden geen ballen bewaard

Ik zie geen gebrek aan Janne

Mannelijkheid is wat wij mannen zijn

Als je meer wilt dan wij willen zijn, ben je nul

Maar de maan verandert deze druk niet

De deuren van je eigen wereld worden alleen geopend door hardere stoffen

We zullen niet veranderen, we zullen niet veranderen op de maan

Ik dacht dat ik niet veranderde, maar ik ben niet veranderd

Ik heb de stront uit de serre gezet

Geen geluk kan winnen als je ziet wat sil wordt beantwoord

Ik lach niet serieus, ik lach niet van binnen

Het voorheen gezonde kind in mij is nu kwetsbaar

Nogmaals, mijn gedicht heeft pijn

Op de maandag dans ik niet op de drums

(Schoonheid vervaagt, het gevoel van geluk is volledig willekeurig)

(Het gevoel van vrijheid voedt de onderwereld, maar op de een of andere manier is de verspreiding ervan

gefragmenteerd)

Het is een heilige, teven