6:05 - Pyhimys, Heikki Kuula

Mun silmäluomet on auki viel aamun puolel

Ja niis on alleviivaus, ku oon kirjottanu huolella

Kaukosäätimellä silmä, jalat tuoleil

Ja korvat kahvikupeil on kuurot kun kuolleilla

Nyt mul on aikaa valita joka sana

Se on luovinta luovuutta luopuu jostain hyvästä

Melkein paras on vaan pelkkä mustevana

Ja siks puristan viel paremmat sanamuodot mun kynästä

Tää on se hetki ku se balanssi on todellista

Ei oo mitään poleemista, mietitään vaan oleellista

Ne pienet omatunto-olennot mun olkapäillä pitää päänsä kii

Vaik kyl mä tykkään niistä molemmista

Tän viileen minuutin mä nään itteni selkeesti

Jalan alla taivas, takaraivos helvetti

Taskus servetti, siihen piirsin puutarhan

Mut skorpionit, varikset ja liskot turmelee mun harhan

Laulun aiheet aina skaalaan laidast laitaan

Taipuu vaikka aamuyöllä kuulen lohdullista haikuu vaan

Aurinko paistaa, helppoo on hymyillä

Viis seittemän viis, on seuraus syillä

Suruaan pikkupoika laulelee

Onnellinen mies ei lauluja tee

Huomenna huonommin, rimmaa paremmin

Huomenna huonommin, rimmaa paremmin

Eilinen ei meiltä minnekään mee

Aika tuli tänne tänään jäädäkseen

Huomenna huonommin, rimmaa paremmin

Huomenna huonommin, rimmaa paremmin

Kuus nolla kolme, mun kynä vielä savuaa

Kuus nolla neljä, maailman krapula katoaa

Kuus nolla viis, puhallan pahan ilman pois

Ja kuus nolla kuus, enää unilaulut soi

Silmät sippaa, kippaa, unis antaa

Päivänjakso kantaa, tauko pitää antaa

Mä nollaan tapahtumat aamul takaperin

Finaalist alkueriin, kudit takas revolveriin

Kuus nolla viis, ei mielessä oo mitään

Posti palaa luukkuun, aurinko laskee takas itään

Kynä pyyhkii pois paperista musteen

Minä ja tyhjä arkki ollaan taas vastatusten

Itken sinne sen, ilmeisen, inhimillisen

Minkä siviilissä miehenä hillitsen

Vaikkei itkut auta levymarkkinoilla

Niin niska sanoo kiitos, kun saan kivet pois mun hartiolta

Koitan maalaa omaa kuvaa kevyesti meikattuna

Mut oon kun Van Gogh korva irti leikattuna

Mut se on vaan puolikuva, varjon puoli

Ei valonpuoli, istu skrivaan, vaik mä tarjoon tuolii

Tää on tekstii siitä, kun tekstii ei tuu

Runonpätkä ajalta, kun runosuoni nukkuu

Nauravat silmät ja naurava suu

Kurkkaa kulissien taakse, kun puheenaihe puuttuu

Suruaan pikkupoika laulelee

Onnellinen mies ei lauluja tee

Huomenna huonommin, rimmaa paremmin

Huomenna huonommin, rimmaa paremmin

Eilinen ei meiltä minnekään mee

Aika tuli tänne tänään jäädäkseen

Huomenna huonommin, rimmaa paremmin

Huomenna huonommin, rimmaa paremmin

Kuus nolla kolme, mun kynä vielä savuaa

Kuus nolla neljä, maailman krapula katoaa

Kuus nolla viis, puhallan pahan ilman pois

Ja kuus nolla kuus, enää unilaulut soi

Kuus nolla kolme, mun kynä vielä savuaa

Kuus nolla neljä, maailman krapula katoaa

Kuus nolla viis, puhallan pahan ilman pois

Ja kuus nolla kuus, enää unilaulut soi

Mijn oogleden zijn nog open in de ochtend

En dus is er een onderstreping die ik met zorg heb geschreven

Oog met afstandsbediening, voeten op stoelen

En de oren van koffiekopjes zijn zo doof als de doden

Nu heb ik tijd om elk woord te kiezen

Het is de meest creatieve creativiteit om iets goeds op te geven

Bijna het beste is gewoon geïnkt

En daarom knijp ik nog betere uitdrukkingen uit mijn pen

Dit is het moment waarop dat evenwicht echt is

Er is niets polemisch, laten we gewoon aan de essentie denken

Die gewetensbeestjes op mijn schouders houden hun hoofd naar beneden

Hoewel ik ze allebei leuk vind

Ik kan mezelf duidelijk zien voor die koele minuut

Hemel onder de voeten, hel achter het hoofd

Zakservet, ik heb er een tuin op getekend

Maar schorpioenen, kraaien en hagedissen bederven mijn illusie

De onderwerpen van het nummer variëren altijd van extreem tot extreem

Ik heb de neiging om 's ochtends een geruststellende haiku te horen

De zon schijnt, het is gemakkelijk om te glimlachen

Vijf van de zeven is een gevolg van oorzaken

De kleine jongen zingt van zijn verdriet

Een gelukkig man maakt geen liedjes

Morgen slechter, morgen beter

Morgen slechter, morgen beter

Gisteren gaat nergens heen van ons

Vandaag was het tijd om te blijven

Morgen slechter, morgen beter

Morgen slechter, morgen beter

Zes nul drie, mijn pen rookt nog steeds

Zes nul vier, de kater van de wereld verdwijnt

Zes nul vijf, ik blaas de slechte lucht weg

En zes nul zes, geen slaapliedjes meer

De ogen loensen, loensen, slaperig

De periode van de dag draagt, er moet een pauze worden gegeven

Ik ga de gebeurtenissen morgenochtend terugzetten

Van de finale tot de voorrondes, je bent terug bij de revolver

Zes nul vijf, niets aan mijn hoofd

De post keert terug naar het luik, de zon gaat terug naar het oosten

De pen veegt de inkt van het papier

Ik en de schone lei zijn weer op gespannen voet

Ik huil daar, natuurlijk, menselijk

Die ik als burger tegenhoud

Hoewel huilen de platenmarkt niet helpt

Zo zegt mijn nek dankjewel als ik de stenen van mijn schouder krijg

Ik probeer een foto van mezelf te schilderen met lichte make-up

Maar ik ben als Van Gogh met zijn oor afgesneden

Maar dat is maar de helft van het beeld, de helft van de schaduw

Niet de positieve kant, ga zitten, ook al bied ik mijn stoel aan

Het is een sms voor als de sms niet komt

Een stukje poëzie uit de tijd dat mijn poëzie slaapt

Lachende ogen en een lachende mond

Kijk achter de schermen als er geen onderwerp is om over te praten

De kleine jongen zingt van zijn verdriet

Een gelukkig man maakt geen liedjes

Morgen slechter, morgen beter

Morgen slechter, morgen beter

Gisteren gaat nergens heen van ons

Vandaag was het tijd om te blijven

Morgen slechter, morgen beter

Morgen slechter, morgen beter

Zes nul drie, mijn pen rookt nog steeds

Zes nul vier, de kater van de wereld verdwijnt

Zes nul vijf, ik blaas de slechte lucht weg

En zes nul zes, geen slaapliedjes meer

Zes nul drie, mijn pen rookt nog steeds

Zes nul vier, de kater van de wereld verdwijnt

Zes nul vijf, ik blaas de slechte lucht weg

En zes nul zes, geen slaapliedjes meer