Jättiläinen - Pyhimys, Aksel Kankaanranta

Mä oon vaan tää tunnetilojen tuuliviiri

Itsetuhosesti pyörin, en saa mistään kiinni

Kompastelen murusiin, pieniin ongelmiini

Mitätön, mitaton rikkinäinen riimi

En mä pyytäny et syntyisin tänne

Tyynyn alla sormet niinku pyssy, ollaan yksinämme

Se vaatii yläkertaa kumpaankin nenään

Etten ala sun perään yläkertaan enää itkemään

Kaulassa ohjenuora: ole mies

Puolesta molempien umpikujaan oman tien

Maailma on kaunis mut nii julma

Niin kova vilu on mulla, mut ei kotii mihin tulla

Vielki mietin kenelle nää laulut teen, mis mä oon, mihin meen

Takerrun sun kaulukseen

Jättiläisen harteilta kaiken nähä koitan

Olallani oma poika

Yksinään me täällä ryömitään

Ei jäätävä tuuli laula meille

Se laulaa lähteneille

Ympyrää kuin hyrrät pyöritään

Ja siinä kun mietin mitä mä teen

Niin sä tartuit mua käteen

Hei, ethän pois mee

En mä osaa elämää ilman sua

Jäädään paikalleen

Niin ei päivä päätykään

Ja hartioilta sun mä kaiken nään

Mä en oo mikään vuoden mies

Aikakapselissa kulmasohvan kyydis olohuonemies

Niin lähel peilii et mun nenä on lytyssä

Ateria pytyssä, likapyykit mytyssä

En häpee täällä sitä mitä sä näät

Vaan sitä minkä kätken, mun epäelämää

Pelkään, et kaikille paljastuu et mä oon —

Sellanen kun mä oon

Löydän vanhat kengät kun mä siivoon sun kaappii

Koitan niihin kasvaa mut en ikinä sua saa kii

Ei maassa parkumalla pysähdy tää pallo

Siks albatrossi kurkussa ympyröitä tallon

Jos et nukukkaa vaa alla ruumiiden valvot

Aamuinen taivas ku paljastetut sarveiskalvot

Kuvittelen naiivisti et katot mun perään

Kunnes ikiunestani hikisenä herään

Fobia ja mania, kai ne on sama asia

Ku aika kiertää iän kaiken kaatunutta kasia

Jättiläisen harteilta nyt kaiken nähä koitan

Olalla mun oma poika

Yksinään me täällä ryömitään

Ei jäätävä tuuli laula meille

Se laulaa lähteneille

Ympyrää kuin hyrrät pyöritään

Ja siinä kun mietin mitä mä teen

Niin sä tartuit mua käteen

Hei, ethän pois mee

En mä osaa elämää ilman sua

Jäädään paikalleen

Niin ei päivä päätykään

Ja hartioilta sun mä kaiken nään

Ik ben maar een windwijzer

Ik draai alleen, ik kan niets vangen

Ik struikel over mijn kruimels, mijn kleine problemen

Nietig, onmetelijk gebroken rijm

Ik vraag je niet om hier geboren te worden

Onder het kussen vingers als een pistool, we zijn alleen

Het vereist een bovenverdieping op beide neuzen

Ik begin niet boven te huilen

Nekrichtlijn: wees een man

Namens beide doodlopende weg op je eigen manier

De wereld is een mooie mol zo wreed

Ik ben zo verkouden, maar ik kan niet naar huis

Ik vraag me nog steeds af met wie ik de liedjes doe, wat ik ben, waar ik heen ga

Ik klamp me vast aan de zonnekraag

Vanaf de schouders van de reus zie ik alles

Mijn zoon op mijn schouder

We kruipen hier alleen

Geen ijzige wind Zing voor ons

Het zingt voor de overledenen

Een cirkel is als een draaikolk

En als ik denk aan wat ik aan het doen ben

Dus je greep me bij de hand

Hé, ga hier niet weg

Ik kan niet leven zonder een mond

Zal blijven zitten

Dat is niet het einde van de dag

En vanaf de schouders zie ik alles

Ik ben geen man van het jaar

In de tijdcapsule zit een man uit de woonkamer op een hoekbank

Het is zo dicht bij de spiegel dat mijn neus verlicht is.

Maaltijd in een schaal, vuile was in een schaal

Ik schaam me niet voor wat je hier ziet

Maar wat ik verberg, mijn leven

Ik ben bang dat je het niet aan iedereen onthult - ik ben

Sellanen als ik ben

Ik zal de oude schoenen vinden als ik de zon opruim

Ik probeer erin te groeien, maar ik raak er nooit aan gewend

Niet stoppen op de grond om deze bal te stoppen

Daarom cirkelt de albatros in de keel om het huis

Als je niet onder de lichamen slaapt, heb je de controle

Ochtendhemel boven blootgestelde hoornvliezen

Ik stel me naïef voor dat je geen daken achter me hebt

Tot ik bezweet wakker word

Fobie en manie, ik denk dat ze hetzelfde zijn

Ku-tijd draait om de eeuwenoude gevallen kasia

Vanaf de schouders van de reus kan ik nu alles zien

Op mijn schouder mijn eigen zoon

We kruipen hier alleen

Geen ijzige wind Zing voor ons

Het zingt voor de overledenen

Een cirkel is als een draaikolk

En als ik denk aan wat ik aan het doen ben

Dus je greep me bij de hand

Hé, ga hier niet weg

Ik kan niet leven zonder een mond

Zal blijven zitten

Dat is niet het einde van de dag

En vanaf de schouders zie ik alles