L'orologio - Punkreas

Nel corso della storia questa civiltà

Ha imparato a misurare il tempo e a

Farne un bel tracciato

Clessidre e meridiane no non posso

Sopportare nessuno pun fermarmi

Se voglio rallentare

Sul meridiano zero scienziati ben armati

Sezionano in cadavere di tutti i miei

Minuti mandan disposizioni a schermi e

Tabelloni, comandan tutti quanti

Per mezzo dei quadranti

Tutti i meccanismi mi hanno oliato ma io

Sono un ritardato l’orologio ho gir

Smontato per poter vedere le lancette

E poi le sfere, le rotelle e il bilanciere

Rotolare e poi cadere senza potere

Rallentano i rintocchi non esiste fuso

Orario perchc le mie lancette ora

Corrono al contrario

Cantava gir vittoria per avermi

Sabotato mi sono trasformato in un

Ordigno carico e innestato che ora

Posso far saltare nel frangente che mi

Pare

Contro chi pensava di poter

Sincronizzare i meccanismi del mio

Corpo

Qualcosa c andato storto e nel tuo

Mondo io non affondo

Ma ora il tempo abbiam fermato

E riprogrammato in un conto alla rovescia

Che semina l’angoscia

A chi credeva di giocare

Con le nostre ore

Senza pensare, ne ragionare

Door de geschiedenis heen is deze beschaving

Hij leerde de tijd te meten en a

Maak een mooie lay-out

Zandlopers en zonnewijzers nee dat kan ik niet

Doorstaan ​​kan niemand me stoppen

Als ik wil vertragen

Goed bewapende wetenschappers op de nulmeridiaan

Ze ontleden alles van mij in het lijk

Minuten sturen disposities naar schermen e

Scoreborden, ze bevelen allemaal

Door middel van de kwadranten

Alle mechanismen hebben me geolied behalve ik

Ik ben achterlijk de klok die ik draaide

Gedemonteerd om de handen te kunnen zien

En dan de ballen, de wielen en het balanswiel

Rollen en dan vallen zonder stroom

Er is geen tijdzone

Tijd omdat mijn handen nu zijn

Ze lopen in omgekeerde richting

Hij zong overwinning om mij te hebben

Gesaboteerd veranderde ik in een

Geladen en ingeschakeld apparaat dat nu

Ik kan mezelf opblazen in de tijd

Het lijkt

Tegen degenen die dachten dat ze het konden

Synchroniseer de mechanismen van mij

Lichaam

Er is iets misgegaan met de jouwe

Wereld ik zink niet

Maar nu staat de tijd stil

En opnieuw geprogrammeerd in een countdown

Dat zaait angst

Wie dacht dat ze aan het spelen waren?

Met onze uren

Zonder na te denken of te redeneren