Train Station - Pinhead Gunpowder

Pacing, thinking, pacing, thinking, waiting, waiting

Waiting by the phone that never rings

Waiting for the letter that the postman never brings

Telling me that you’re sorry, that you miss me That I was right, that I was wrong

That we could work it out and get along

But I’m waiting for the words that never come

Sitting smoking in the doorway in dinky town

Waiting patiently for you to come around

Thinking if I look hard enough into each passing face

Maybe they’ll turn into you

Or someone to take your place

But the people and days pass

And I’m still sitting, thinking, drinking on the platform at the station

Drowning my sorrows, waiting for the trains to come

Having so much fun,

Wish you were here

Cuz it’s been years since the trains have run

And I’m still waiting, waiting, waiting

Waiting for the words that never come

Pacen, denken, ijsberen, denken, wachten, wachten

Wachten bij de telefoon die nooit overgaat

Wachten op de brief die de postbode nooit brengt

Me vertellen dat het je spijt, dat je me mist Dat ik gelijk had, dat ik ongelijk had

Dat we het konden oplossen en met elkaar konden opschieten

Maar ik wacht op de woorden die nooit komen

Zittend roken in de deuropening in dinky town

Geduldig wachtend tot je langskomt

Denkend als ik goed genoeg in elk voorbijgaand gezicht kijk

Misschien veranderen ze in jou

Of iemand om uw plaats in te nemen

Maar de mensen en de dagen gaan voorbij

En ik zit nog steeds, denkend, drinkend op het perron van het station

Mijn verdriet verdrinkend, wachtend tot de treinen komen

Veel plezier hebben,

Wou dat je hier was

Want het is jaren geleden dat de treinen hebben gereden

En ik ben nog steeds aan het wachten, wachten, wachten

Wachten op de woorden die nooit komen