Mexico - Peter von Poehl

I woke up at dawn

Not even the tide was up

Getting ready to run

But the last tune was fighting back

I opened my eyes, eventually

Not quite sure of where I was;

Still in Mexico of course

I got out of bed

Like an eavesdropper

Lodging in this place

An unfamiliar face

A new day glimmering

I stepped out into the sand

I’m a stranger in this land

And I’m far from Mexico;

I’m far from Mexico

I once saw a book

Carelessly left on display

You were not supposed to look

As if I wasn’t crazy enough;

I saw pages filled with aphorisms

And the things you didn’t tell

You knew Mexico quite well;

You knew Mexico quite well

Ik werd wakker bij zonsopgang

Zelfs het tij was niet op

Klaar om te rennen

Maar het laatste deuntje vocht terug

Ik opende mijn ogen, uiteindelijk

Niet helemaal zeker waar ik was;

Nog steeds in Mexico natuurlijk

Ik kwam uit bed

Als een afluisteraar

Accommodatie op deze plek

Een onbekend gezicht

Een nieuwe dag glinstert

Ik stapte het zand in

Ik ben een vreemdeling in dit land

En ik ben ver van Mexico;

Ik ben ver van Mexico

Ik heb ooit een boek gezien

Onzorgvuldig op het display achtergelaten

Je mocht niet kijken

Alsof ik nog niet gek genoeg was;

Ik zag pagina's vol aforismen

En de dingen die je niet vertelde

Je kende Mexico heel goed;

Je kende Mexico heel goed