Little Creatures - Peter von Poehl

A little creature

Tea spoon-tall

But a good heart

And that’s a start

Strolling around the park

You don’t care

People can do

What ever they like

But everybody knows

You just live a day

But you don’t want to hear

You say: spare me from all that talk

That the end is near

You think it’s bad enough anyway

But is that nature’s fault

You seal off your windows

Close all doors to outer space

You decide to cut all connections

To the disgrace ful human race

But like a mist they keep coming at you

All these human relations

It’s just that your heart doesn’t live that long

Instead it beats really fast

Some things weren’t meant to last

But is that nature’s fault

Een klein wezen

Thee lepel-lang

Maar een goed hart

En dat is een begin

Slenteren door het park

Het kan je niet schelen

Mensen kunnen doen

Wat ze ook leuk vinden?

Maar iedereen weet

Je leeft maar een dag

Maar je wilt het niet horen

Je zegt: bespaar me al dat gepraat

Dat het einde nabij is

Vind je het sowieso al erg genoeg

Maar is dat de schuld van de natuur?

Je sluit je ramen af

Sluit alle deuren naar de ruimte

U besluit alle verbindingen te verbreken

Aan de schandelijke mensheid

Maar als een nevel blijven ze op je afkomen

Al deze menselijke relaties

Het is gewoon dat je hart niet zo lang leeft

In plaats daarvan klopt het heel snel

Sommige dingen waren niet bedoeld om lang mee te gaan

Maar is dat de schuld van de natuur?