Forgotten Garden - Peter von Poehl

Y the time he left the city

Through restless streets

Already led astray

A promise faded north-side of the bridge;

All these forgotten figures

Carried in his chest

He felt the south wind on his shadow

As the sloping landscape

Picked up speed

Following directions logically

His old familiar voices disagreed

He kept staring out the window

Past the furrows and the grooves below

Way beyond a keen mind

And a broken dream

That a child had left behind

He took the small roads after midnight

A hand above him clearly drew his flight

The sound of changes devilling his soul;

It was clear as daylight

That he was nowhere near his goal

He kept staring out the window

Past the furrows and the grooves below

Way beyond a keen mind

And a broken dream

That a child had left behind

He tied a string around his finger

Captured by the sidetracks on parade

He left an urge to break

Their constant waves;

In this forgotten garden

Nothing can be saved

Y de tijd dat hij de stad verliet

Door onrustige straten

Al op een dwaalspoor gebracht

Een belofte vervaagde noordkant van de brug;

Al deze vergeten cijfers

Op zijn borst gedragen

Hij voelde de zuidenwind op zijn schaduw

Als het glooiende landschap

Snelheid opgehaald

De aanwijzingen logisch opvolgen

Zijn oude vertrouwde stemmen waren het daar niet mee eens

Hij bleef uit het raam staren

Voorbij de voren en de groeven eronder

Veel verder dan een scherpe geest

En een gebroken droom

Dat een kind had achtergelaten

Hij nam de kleine wegen na middernacht

Een hand boven hem trok duidelijk zijn vlucht

Het geluid van veranderingen die zijn ziel bederven;

Het was zo helder als daglicht

Dat hij niet in de buurt van zijn doel was

Hij bleef uit het raam staren

Voorbij de voren en de groeven eronder

Veel verder dan een scherpe geest

En een gebroken droom

Dat een kind had achtergelaten

Hij bond een touwtje om zijn vinger

Gevangen door de zijsporen op de parade

Hij liet een drang om te breken achter

Hun constante golven;

In deze vergeten tuin

Er kan niets worden opgeslagen