The Finest Prize - Per Gessle, Helena Josefsson

She greeted the morning sun

All the eagles were flying low and she

She started her daily routine

Without thinking, without knowing

She smiled when she thought of Jim

All the satellites were standing by and she

She hoped she could tune him in

When she closed her eyes

Oh, her life was good and she

She’d won the finest prize and she

She didn’t feel the pain

It was all in the past

Gone, almost forgotten

He stayed with the garden beds

Any hour any given day and he

He nursed the lilies and violets

Treating them like friends

Oh, his life was good and he

He’d won the finest prize and he

He didn’t feel the pain

It was closed in the past

Gone, almost forgotten

Ze begroette de ochtendzon

Alle adelaars vlogen laag en zij...

Ze begon haar dagelijkse routine

Zonder na te denken, zonder te weten

Ze glimlachte toen ze aan Jim dacht

Alle satellieten stonden paraat en ze...

Ze hoopte dat ze hem kon afstemmen

Toen ze haar ogen sloot

Oh, haar leven was goed en zij

Ze had de mooiste prijs gewonnen en ze

Ze voelde de pijn niet

Het was allemaal in het verleden

Weg, bijna vergeten

Hij bleef bij de tuinbedden

Elk uur een bepaalde dag en hij

Hij verzorgde de lelies en viooltjes

Behandel ze als vrienden

Oh, zijn leven was goed en hij

Hij had de mooiste prijs gewonnen en hij

Hij voelde de pijn niet

Het was in het verleden gesloten

Weg, bijna vergeten