Quietest Friend - Pedro The Lion

Staving off rejection, which always hurt like hell

I took the devil’s bargain, made a stranger of myself

If anything was wrong, I couldn’t tell

So I didn’t see it coming but now it’s pretty clear

I traded my own wisdom for a jury of my peers

I ignored you for thirty years

You don’t have to tell me

How hard it must have been

For you to let me in

Nothing lasts forever

Now I understand

I hurt you again

My quietest friend

Fifth grade in the lunchroom, fickle friends were telling jokes

Making you the punchline of some random thing I wrote

They were looking to me to land the final blow

Just to be included, went straight up to my head

I thought the joke too stupid for it to matter what I said

I was wrong but I went along with it

You don’t have to tell me

How hard it must have been

For you to let me in

Nothing lasts forever

Now I understand

I hurt you again

My quietest friend

We could write me some reminders

I’d memorize them

I could sing them to myself

And whoever’s listening

I could put them on a record

About my hometown

Sitting here with pen and paper

I’m listening now

Afwijzing voorkomen, die altijd pijn doet als een hel

Ik nam het koopje van de duivel, maakte een vreemde van mezelf

Als er iets mis was, kon ik het niet zeggen

Ik zag het dus niet aankomen, maar nu is het vrij duidelijk

Ik heb mijn eigen wijsheid ingeruild voor een jury van mijn leeftijdsgenoten

Ik heb je dertig jaar genegeerd

Je hoeft het me niet te vertellen

Hoe moeilijk moet het zijn geweest

Voor jou om me binnen te laten

Niets duurt voor altijd

Nu begrijp ik het

Ik heb je weer pijn gedaan

Mijn stilste vriend

Vijfde klas in de lunchroom, wispelturige vrienden waren grappen aan het vertellen

Je de clou maken van een willekeurig iets dat ik heb geschreven

Ze waren op zoek naar mij om de genadeklap uit te delen

Gewoon om te worden opgenomen, ging recht naar mijn hoofd

Ik vond de grap te dom om er toe te doen wat ik zei

Ik had het mis, maar ik ging erin mee

Je hoeft het me niet te vertellen

Hoe moeilijk moet het zijn geweest

Voor jou om me binnen te laten

Niets duurt voor altijd

Nu begrijp ik het

Ik heb je weer pijn gedaan

Mijn stilste vriend

We kunnen me wat herinneringen schrijven

Ik zou ze onthouden

Ik zou ze voor mezelf kunnen zingen

En wie er ook luistert

Ik zou ze op een record kunnen zetten

Over mijn woonplaats

Zit hier met pen en papier

Ik luister nu