Of My Darkest Hour - Paramaecium

Lassitude overwhelming me

My consideration to relent once more strengthened with time

But the pervasiveness of the promise

«Thou shalt not be enticed beyond thy strength to withstand,»

Held firm and true in my heart the foundation of truth

Beaten and lashed and covered over by the waves of uncertainty

Yet still unmoved and untouched

«Stay with me,» implored Desyr

These, the final moments of my darkest hour

Serve to reinforce my confidence in power

I overcome temptation but the dragon threatens

«For thine is the hour but mine is the day.»

I fought long to leave the dark side for life is a moment and death the eternity

Far from the sky my soul is calling

Far from the sky my tear drops falling

Vilified faces everywhere are turning their gazes from the air

They relinquish their hearts without a care as they’re turning their faces

Far from the sky my thoughts are waning

Far from the sky my life is draining

Ever the nightfall kills the sun and the stars are seducing everyone

They clamber to heed the mindless ones as ever the night falls far

Lafheid overweldigt me

Mijn overweging om nog een keer te vermurwen, werd met de tijd sterker

Maar de alomtegenwoordigheid van de belofte

«Gij zult niet boven uw kracht worden verleid om te weerstaan,»

Vast en trouw gehouden in mijn hart, het fundament van de waarheid

Geslagen en gegeseld en bedekt door de golven van onzekerheid

Maar nog steeds onbewogen en onaangeroerd

«Blijf bij mij,» smeekte Desyr

Dit, de laatste momenten van mijn donkerste uur

Dien om mijn vertrouwen in macht te versterken

Ik overwin de verleiding, maar de draak dreigt

"Want van u is het uur, maar van mij is de dag."

Ik heb lang gevochten om de donkere kant te verlaten, want het leven is een moment en de dood de eeuwigheid

Ver uit de lucht roept mijn ziel

Ver uit de lucht vallen mijn tranen

Overal verguisde gezichten wenden hun blikken vanuit de lucht af

Ze geven hun hart op zonder zorgen terwijl ze hun gezicht draaien

Ver uit de lucht dwalen mijn gedachten af

Ver van de lucht is mijn leven aan het aftappen

Ooit doodt het vallen van de avond de zon en de sterren verleiden iedereen

Ze klauteren om aandacht te schenken aan de hersenloze als de nacht ver valt