I Am Not Alive - Paramaecium

I am not alive, though they say I am.

Such is the grave

inconsequence of man;

liar that I am, I am not alive at all, not

alive at all, no.

I am not alive.

Countless years have I spent in my quest, or so it would seem, at the will of my mentor’s request for truth, for the meaning, for life.

But what of this day?

What of my own existence?

How can I pray to that which I cannot perceive?

Destiny would have that I blindly follow with no thought of my own.

But when I contemplate tomorrow my heart is turning to stone.

Why am I never satisfied?

Why do I live with constant

pain?

Is life just passing time till I die and thence never to rise

again?

The sun is gone bringing the dark, the darkness heralds in the

night.

I cannot sleep, my eyes are wide, it’s the longest night of my life.

I’ve been denied, my life is gone, where is my breath, I must have died.

My hour is come, my tears are dry within my eyes, life is denied.

I’m cold, I’m dying, I’m cold, I am dying.

In my wretchedness, I recall the words my Teacher spoke to me,

«It won’t suffice merely to exist my young friend.

To be alive is not to live, you must have life."Destiny, my companion, who has

joined me for many a day, enlightens my wandering mind thus,

«The fact that it is your utmost desire to behold both truth and life,

whilst you live in ongoing uncertainty and the everpresence of death, would suggest that this state which you find yourself in is not of your own demeanour;

suggests that you once had

contentment and life from whence you’ve been enticed away.

Such was the Fall, that great tragedy of man.

To behold both

truth and life, reason alone cannot suffice.

You will not find it within yourself for there lies corruption and death.

And there’s no use in searching outside yourself for that, I’m afraid, is just nature.

Reason alone cannot suffice.

You must search in the great

beyond, involve the Hidden Lands in your reckoning.

You must

search in the great beyond, acknowledge the Ancient in His

beckoning.

For this you’ll require faith, the substance of things

unseen, for reason alone will never suffice.

For there are greater

things behind the sky than in the entirety of creation.

There are

greater things behind the sky than in all that you survey.»

The spirits cry, they want me now but I resist, I will not die.

I need the truth, such is my quest, I will not rest until I find the light.

Ik leef niet, hoewel ze zeggen dat ik dat wel ben.

Zo is het graf

inconsequentie van de mens;

leugenaar die ik ben, ik leef helemaal niet, niet

helemaal levend, nee.

Ik leef niet.

Ontelbare jaren heb ik besteed aan mijn zoektocht, althans zo lijkt het, op verzoek van mijn mentor om waarheid, om de betekenis, voor het leven.

Maar hoe zit het met deze dag?

Hoe zit het met mijn eigen bestaan?

Hoe kan ik bidden tot dat wat ik niet kan waarnemen?

Het lot zou hebben dat ik blindelings volg zonder aan mezelf te denken.

Maar als ik aan morgen denk, verandert mijn hart in steen.

Waarom ben ik nooit tevreden?

Waarom leef ik met constant

pijn?

Is het leven gewoon de tijd verstrijken tot ik sterf en daarna nooit meer opstaan?

nog een keer?

De zon is weg en brengt het donker, de duisternis luidt in de

nacht.

Ik kan niet slapen, mijn ogen zijn groot, het is de langste nacht van mijn leven.

Ik ben afgewezen, mijn leven is weg, waar is mijn adem, ik moet zijn gestorven.

Mijn uur is gekomen, mijn tranen zijn droog in mijn ogen, het leven is ontkend.

Ik heb het koud, ik ga dood, ik heb het koud, ik ga dood.

In mijn ellende herinner ik me de woorden die mijn leraar tegen me sprak,

«Het is niet voldoende om alleen te bestaan, mijn jonge vriend.

Om te leven is niet om te leven, je moet leven hebben." Destiny, mijn metgezel, die heeft

vele dagen bij me geweest, verlicht mijn dwalende geest aldus,

«Het feit dat het uw uiterste verlangen is om zowel de waarheid als het leven te aanschouwen,

terwijl je in voortdurende onzekerheid leeft en de altijd aanwezige dood, zou suggereren dat deze toestand waarin je je bevindt niet van je eigen gedrag is;

suggereert dat je ooit had

tevredenheid en leven van waaruit je bent weggelokt.

Zo was de zondeval, die grote tragedie van de mens.

Om beide te zien

waarheid en leven, de rede alleen kan niet volstaan.

Je zult het niet in jezelf vinden, want daar ligt corruptie en dood.

En het heeft geen zin om buiten jezelf te zoeken, want ik ben bang dat het gewoon de natuur is.

Reden alleen is niet voldoende.

Je moet zoeken in de grote

daarbuiten, betrek de Verborgen Landen bij je afrekening.

Jij moet

zoek in het grote hiernamaals, erken de Oude in Zijn

wenkend.

Hiervoor heb je geloof nodig, de essentie van de dingen

ongezien, om reden alleen zal nooit voldoende zijn.

Want er zijn grotere

dingen achter de hemel dan in de hele schepping.

Er zijn

grotere dingen achter de hemel dan in alles wat je onderzoekt.»

De geesten huilen, ze willen me nu, maar ik verzet me, ik zal niet sterven.

Ik heb de waarheid nodig, dat is mijn zoektocht, ik zal niet rusten voordat ik het licht heb gevonden.