Послезавтра - Panimonica

Замерзают звери, замерзают люди.

Засыпают и знают - никто не разбудит.

Небо сыпет на землю тонны белой пыли,

Мы всего в двух шагах,

Мы всего в двух шагах друг от друга застыли.

Опустели дороги, больше нет опоздавших.

Часы утратили силу, никто не станет старше.

Не горят мониторы, экраны спрятал иней,

Мы видим только глаза,

Мы будем видеть лишь глаза друг друга отныне.

Все будет другим, теперь все будет другим.

И ничего не болит - отличный наркоз.

Все будет другим, и что бы я ни творил -

Уже не смогу больше быть никогда причиной твоих слез.

Замерзают дети, замерзают старцы.

Ночь скоро придет, придет, чтобы остаться.

Тишина и покой.

И даже звезды остыли.

Нам уже никогда.

Нам уже никогда не стать друг другу чужими.

Все будет другим, теперь все будет другим.

И ничего не болит - отличный наркоз.

Все будет другим, и что бы я ни творил -

Уже не смогу больше быть никогда причиной твоих слез.

Dieren bevriezen, mensen bevriezen.

Ze vallen in slaap en weten dat niemand ze wakker zal maken.

De lucht stort tonnen wit stof op de aarde,

We zijn slechts twee stappen verwijderd

We waren slechts twee stappen van elkaar verwijderd.

De wegen zijn leeg, er zijn geen laatkomers meer.

De klok is verlopen, niemand wordt ouder.

Monitoren branden niet, vorst verborg de schermen,

We zien alleen ogen

We zullen vanaf nu alleen elkaars ogen zien.

Alles zal anders zijn, nu zal alles anders zijn.

En niets doet pijn - uitstekende anesthesie.

Alles zal anders zijn, en wat ik ook doe...

Ik kan niet langer de oorzaak zijn van je tranen.

Kinderen bevriezen, ouderen bevriezen.

De nacht zal spoedig komen, kom om te blijven.

Stilte en vrede.

En zelfs de sterren zijn afgekoeld.

Dat hebben we nooit.

We zullen nooit vreemden voor elkaar zijn.

Alles zal anders zijn, nu zal alles anders zijn.

En niets doet pijn - uitstekende anesthesie.

Alles zal anders zijn, en wat ik ook doe...

Ik kan niet langer de oorzaak zijn van je tranen.