Mi Casa - Pablo López

Como dice el tango

Qué son veinte años

Para unas paredes

Unas cuantas fotos

Unos cuadros rotos

Que no se sostienen

Para mí son más que eso

Vieron cada beso que que engordó mi alma

Vieron como a oscuras esa madrugada te escribí una nana…

Si esta no es mi casa

Dime cuando la he perdido

Ven y sácame de aquí cuando tu quieras

Te aseguro que se quedará mi huella

Porque si esta no es mi casa

Dónde respiran los míos

Dónde vi nacer la risa de su cara

Dime dónde fue que el alma se hizo abrigo

Quédate las llaves

Por si no lo sabes

Yo me quedo el llanto

A ver como puedes

Con unos papeles

Desahuciar mi canto

Que venga Dios y lo vea

Una vida entera pagaré mi culpa

Quien está ganando esta guerra sucia, esta guerra absurda…

Si esta no es mi casa

Dime cuando la he perdido

Ven y sácame de aquí cuando tu quieras

Te aseguro que se quedará mi huella

Porque si esta no es mi casa

Dónde respiran los míos

Dónde vi nacer la risa de su cara

Dime dónde fue que el alma se hizo abrigo

zoals de tango zegt

wat is twintig jaar?

voor sommige muren

een paar foto's

wat gebroken foto's

dat houdt geen stand

Voor mij zijn ze meer dan dat

Ze zagen elke kus die mijn ziel vet maakte

Je zag hoe ik die ochtend in het donker een slaapliedje voor je schreef...

Als dit niet mijn huis is

vertel me wanneer ik haar verloor

Kom en haal me hier weg wanneer je maar wilt

Ik verzeker je dat mijn merkteken zal blijven

Want als dit niet mijn huis is

waar de mijne ademen

Waar zag ik de lach geboren op zijn gezicht?

Vertel me waar het was dat de ziel een schuilplaats werd

bewaar de sleutels

Voor het geval je het niet weet

Ik blijf huilen

Laten we eens kijken hoe je kunt

met wat papieren

verdrijf mijn lied

Moge God komen en het zien

Een heel leven zal ik mijn schuld betalen

Wie wint deze vuile oorlog, deze absurde oorlog...

Als dit niet mijn huis is

vertel me wanneer ik haar verloor

Kom en haal me hier weg wanneer je maar wilt

Ik verzeker je dat mijn merkteken zal blijven

Want als dit niet mijn huis is

waar de mijne ademen

Waar zag ik de lach geboren op zijn gezicht?

Vertel me waar het was dat de ziel een schuilplaats werd