La Mejor Noche De Mi Vida - Pablo López

Entre la felicidad y la desesperación

la carretera es muy corta,

Necesitaba salir,

romper con todo y vivir,

que lo demás ya no importa…

Como uno locos sin fe salimos a pelear

contra la melancolía,

Besamos la libertad,

nos abrazamos a todo lo que nos sonreía…

Como niños sin preocupación,

como el ave que escapó…

Creo que por una vez conseguimos

no ser los esclavos de nadie,

Nos perdonamos las viejas heridas…

así fue la mejor noche de mi vida,

Sin palabras, fuimos al mar y abrazamos el alba,

Nos olvidamos de lo que nos falta,

Hoy juraría que fue la mejor noche de mi vida…

Que te podría contar,

no entiendo cómo pasó

pero tocamos la gloria,

Nos escondimos de Dios,

nos regalamos al sol,

todo quedó en la memoria

La noche se terminó

pero yo sigo luchando

por comerme el mundo

Quién sabe cuándo podré

cantarle al cielo otra vez

con este grito profundo

Como niños sin preocupación

como el ave que escapó

Creo que por una vez conseguimos

no ser los esclavos de nadie

Nos perdonamos las viejas heridas…

así fue la mejor noche de mi vida

Sin palabras,

fuimos al mar y abrazamos el alba

Nos olvidamos de lo que nos falta

Hoy juraría que fue la mejor noche de mi vida

Y creo que por una vez conseguimos

no ser los esclavos de nadie

Nos perdonamos las viejas heridas…

así fue la mejor noche de mi vida

Y sin palabras,

fuimos al mar y abrazamos el alba

Nos olvidamos de lo que nos falta

Hoy juraría que fue la mejor noche de mi vida

Tussen geluk en wanhoop

de weg is erg kort,

Ik moest eruit

breek met alles en leef,

dat de rest er niet meer toe doet...

Als gekken zonder geloof gingen we vechten

tegen melancholie,

We kussen vrijheid

We omhelsden alles wat naar ons lachte...

Als zorgeloze kinderen,

als de vogel die ontsnapte...

Ik denk dat we voor een keer

om van niemand de slaven te zijn,

We vergeven onze oude wonden...

dit was de beste nacht van mijn leven,

Zonder woorden gingen we naar de zee en omhelsden de dageraad,

We vergeten wat we missen

Vandaag zou ik zweren dat het de beste nacht van mijn leven was...

Wat zou ik je kunnen vertellen?

Ik begrijp niet hoe het is gebeurd

maar we raken de glorie aan,

We verstopten ons voor God,

we geven onszelf aan de zon,

alles was in het geheugen

de nacht is voorbij

maar ik blijf vechten

voor het eten van de wereld

wie weet wanneer ik kan

zing weer naar de hemel

met deze diepe kreet

Als zorgeloze kinderen

zoals de vogel die ontsnapte

Ik denk dat we voor een keer

wees niemands slaaf

We vergeven onze oude wonden...

dit was de beste nacht van mijn leven

Sprakeloos,

we gingen naar de zee en omarmden de dageraad

We vergeten wat we missen

Vandaag zou ik zweren dat het de beste nacht van mijn leven was

En ik denk dat we voor een keer

wees niemands slaaf

We vergeven onze oude wonden...

dit was de beste nacht van mijn leven

en zonder woorden,

we gingen naar de zee en omarmden de dageraad

We vergeten wat we missen

Vandaag zou ik zweren dat het de beste nacht van mijn leven was