Не от мира сего - Oxxxymiron

Сколько было всего!

Сколько дыма, только бы не видеть мира сего.

И сколько вынесено, они говорили: "Сынок, ты не от мира сего".

Сколько было всего, но только все мимо, помимо стихов из мира сего.

Все вроде выросли, но так и не смылось клеймо - ты не от мира сего.

Не от мира сего, лишний, как чернила с пером,

Как будто кто-то вырыл зерно или вынул звено.

Из цепи, где каждый образцово-показательный — ссать на них!

С этим миром связь проходит строго по касательной.

Пока ссадины ныли — грел песчаный карьер,

И с кем бы не общался сейчас — ощущаешь барьер.

И ты вроде вполне здоров, но роясь в себе подробно

Все проводишь бесплодный поиск себе подобных.

Где бездумные, бездомные, потертые,

Обдолбанные Колфилды и дерганные Дёрдены,

Ангедония, приметы Джареда Лето,

Мы — дети амфетамина, Бафомета и ню-металла.

Ты — такой, и не примет стая, мы Питеры Пэны,

Из пены дней мы растем, но не вырастаем,

Бредя по одноколейке микроавтобус уходит в микрорайон —

Видно, Бог играет в модельки.

Сколько было всего!

Сколько дыма, только бы не видеть мира сего.

И сколько вынесено, они говорили: "Сынок, ты не от мира сего".

Сколько было всего, но только все мимо, помимо стихов из мира сего.

Все вроде выросли, но так и не смылось клеймо - ты не от мира сего.

Книги делятся мнением, мнения сеют сомнения,

От сомнения лень, а от лени веет забвением.

Мишель Уэльбек, "Латреомон", плюс "Некрономикон",

И снова этот мир мишень — payback.

Ди-джей, тэйп, дэк — тот самый стиль.

Кажись, вы как тяжелые травмы — несовместимы с жизнью.

Нас не жалует город, удар ножа — и ты вспорот.

Истина — как плесень, и зарождается в спорах.

Какой, блядь, Олдос Хаксли?

Ты что, не любишь этот дивный мир?

Тогда ты инфантилен — дуй, оболтус, в ясли.

Кругом поражения, провалы, проклятые поэты, блаженные графоманы,

Рыцари субкультуры, хранители стеклотары, витязи политуры, забытые меломаны.

Этот мир — будто блядь с дешёвой панели,

Но я вижу свет в конце твоего ушного тоннеля.

Сколько было всего!

Сколько дыма, только бы не видеть мира сего.

И сколько вынесено, они говорили: "Сынок, ты не от мира сего".

Сколько было всего, но только все мимо, помимо стихов из мира сего.

Все вроде выросли, но так и не смылось клеймо - ты не от мира сего.

Сколько было всего!

Сколько дыма, только бы не видеть мира сего.

И сколько вынесено, они говорили: "Сынок, ты не от мира сего".

Сколько было всего, но только все мимо, помимо стихов из мира сего.

Все вроде выросли, но так и не смылось клеймо - ты не от мира сего.

Hoeveel was er!

Hoeveel rook, gewoon niet om deze wereld te zien.

En hoeveel ze doorstonden, zeiden ze: "Jongen, je bent niet van deze wereld."

Er was zoveel, maar alleen alles kwam voorbij, naast gedichten van deze wereld.

Iedereen lijkt volwassen te zijn, maar het stigma is niet weggewassen - je bent niet van deze wereld.

Niet van deze wereld, overbodig, als inkt met een pen,

Alsof iemand een korrel heeft uitgegraven of er een schakel uit heeft gehaald.

Van de keten waar iedereen voorbeeldig is - pis op ze!

Met deze wereld is de verbinding strikt tangentieel.

Terwijl de schaafwonden pijn deden, warmde de zandgroeve op,

En met wie je nu communiceert, voel je de barrière.

En je lijkt redelijk gezond te zijn, maar je bent jezelf in detail aan het doorzoeken

Jullie besteden allemaal een vruchteloze zoektocht naar je eigen soort.

Waar zijn de onnadenkende, dakloze, armoedige,

Stoned Caulfields en zenuwachtige Durdens

Anhedonia, tekenen van Jared Leto,

Wij zijn kinderen van amfetamine, Baphomet en nu metal.

Jij bent zo, en de kudde accepteert het niet, wij zijn Peter Pans,

Van het schuim van dagen groeien we, maar we groeien niet,

Dwalend langs de enkelsporige minibus gaat naar het microdistrict -

Het is te zien dat God met modellen speelt.

Hoeveel was er!

Hoeveel rook, gewoon niet om deze wereld te zien.

En hoeveel ze doorstonden, zeiden ze: "Jongen, je bent niet van deze wereld."

Er was zoveel, maar alleen alles kwam voorbij, naast gedichten van deze wereld.

Iedereen lijkt volwassen te zijn, maar het stigma is niet weggewassen - je bent niet van deze wereld.

Boeken delen meningen, meningen zaaien twijfel

Van twijfelluiheid, en van luiheid blaast het de vergetelheid op.

Michel Houellebecq, "Latreaumon", plus "Necronomicon",

En nogmaals, deze wereld is een doelwit - terugverdientijd.

DJ, tape, deck - dezelfde stijl.

Het lijkt erop dat je als ernstige verwondingen bent - onverenigbaar met het leven.

We worden niet begunstigd door de stad, een klap van een mes - en je wordt opengescheurd.

Waarheid is als schimmel, en wordt geboren in geschillen.

Wie is verdomme Aldous Huxley?

Hou je niet van deze wondere wereld?

Dan ben je infantiel - klap, dwaas, in een kribbe.

Rondom nederlagen, mislukkingen, verdoemde dichters, gezegende grafmaniakken,

Ridders van de subcultuur, bewaarders van glazen containers, ridders van Pools, vergeten muziekliefhebbers.

Deze wereld is als een fuck van een goedkoop paneel

Maar ik zie een licht aan het einde van je oortunnel.

Hoeveel was er!

Hoeveel rook, gewoon niet om deze wereld te zien.

En hoeveel ze doorstonden, zeiden ze: "Jongen, je bent niet van deze wereld."

Er was zoveel, maar alleen alles kwam voorbij, naast gedichten van deze wereld.

Iedereen lijkt volwassen te zijn, maar het stigma is niet weggewassen - je bent niet van deze wereld.

Hoeveel was er!

Hoeveel rook, gewoon niet om deze wereld te zien.

En hoeveel ze doorstonden, zeiden ze: "Jongen, je bent niet van deze wereld."

Er was zoveel, maar alleen alles kwam voorbij, naast gedichten van deze wereld.

Iedereen lijkt volwassen te zijn, maar het stigma is niet weggewassen - je bent niet van deze wereld.