Joli dimanche - Oldelaf

Accoudé à la fenêtre

En laissant une cigarette

Lentement se consumer

Tu regardes quelque chose

Ou du moins, je le suppose

Et moi je reste allongé

Et je détaille à contre-jour

Ton dos nu qui me fait la cour

La lumière dessine tes hanches

Je me dis: «Quel joli dimanche»

Tu n’as pas fermé la porte

De la salle de bain de sorte

Que je puisse t’y deviner

En t’approchant du miroir

Tu t’enveloppes dans un drap noir

Et moi je reste allongé

Et je détaille à contre-jour

Ton dos nu qui me fait la cour

Une goutte luit sur ta peau blanche

Je me dis: «Quel joli dimanche»

Tu ramasses les affaires

Qu’on avait jeté par terre

Sans un mot tu les remets

Tu me glisses un «au revoir»

Sans te retourner, tu pars

Et moi je reste allongé

Et tu détales à contre-jour

Ton dos fuit vers d’autres amours

Vers d’autres âmes plus étanches

Qui n’attendent rien d’un dimanche

Et je détaille à contr’amour

Ton dos caché dans le velours

Qui me laisse seul sur ma branche

Je me dis: «Quel foutu dimanche»

Leunend op het raam

Een sigaret achterlaten

Langzaam opgebrand

je kijkt naar iets

Of in ieder geval denk ik

En ik lag stil

En ik detail tegen het licht

Je blote rug die me het hof maakt

Het licht trekt je heupen

Ik heb zoiets van, "Wat een heerlijke zondag"

Je deed de deur niet dicht

Vanuit de badkamer dus

Dat ik je daar kan raden

De spiegel naderen

Je wikkelt jezelf in een zwart laken

En ik lag stil

En ik detail tegen het licht

Je blote rug die me het hof maakt

Een druppel glanst op je witte huid

Ik heb zoiets van, "Wat een heerlijke zondag"

Jij pakt dingen op

Dat was op de grond gegooid

Zonder een woord leg je ze terug

Je geeft me een "vaarwel"

Zonder achterom te kijken ga je weg

En ik lag stil

En jij rent tegen het licht in

Je rug vlucht naar andere liefdes

Naar andere, meer verzegelde zielen

Wie verwacht er niets van een zondag

En ik detail tegen liefde

Je rug verborgen in het fluweel

Wie laat me alleen op mijn tak

Ik heb zoiets van, "Wat een klote zondag"