Heile Welt - OK KID, Olli Banjo

Ich will raus, ich will aus diesen Schuhen raus,

auch wenn sie gut aussehen, ich seh nicht gut drin aus.

Landung auf dem Bauch, besser als ins gras zu beißen.

Sehe Nadelstreifen Bilder auseinander schweifen.

Und ich setze Punkte hinter Fragezeichen,

mein Leben ein Geschenk,

eingepackt in Warteschleifen.

Knoten platzen, auspacken mit leuchtenden Kinderaugen.

Blut lecken, mir was neues aus den Fingern saugen.

Und ich tanz einbeinig überm Abgrund.

Lass mich fallen, um zu gucken was passiert.

Ich stürze ab in dieser scheinbar heilen Welt,

scheinbar wieder zurück zu mir.

Lieg auf dem Boden

kann die Erde wieder fühlen,

lass Sterne verglühen,

atme durch.

Scheinbar muss ich weg von hier,

scheinbar zurück zu mir.

Zieh den Kopf aus der Schlinge

einer scheinbar heilen Welt.

Ich les mich durch die Wand aus Comics durch.

Da kommt nichts durch.

Die Schultern sind einfach zu verspannt.

Da kommt nichts durch.

Ich krall mich in die Kissen,

Taktgefühl aus Krücken,

doch das Bettgestell sticht mir durch die Matratze in den Rücken.

Ik wil weg, ik wil uit deze schoenen

Zelfs als ze er goed uitzien, zie ik er niet goed uit.

Op je buik landen, beter dan in het stof bijten.

Zie krijtstreepafbeeldingen die uit elkaar drijven.

En ik zet puntjes na vraagtekens

mijn leven een geschenk

in de rij staan.

Burst knopen, uitpakken met heldere kinderogen.

Bloed likken, iets nieuws uit mijn vingers zuigen.

En ik dans met één been over de afgrond.

Laat me vallen om te zien wat er gebeurt.

Ik crash in deze schijnbaar perfecte wereld,

blijkbaar terug naar mij.

op de grond liggen

kan de aarde weer voelen

laat de sterren opbranden

haal diep adem

Blijkbaar moet ik hier weg

blijkbaar terug naar mij.

Trek je hoofd uit de strop

een schijnbaar perfecte wereld.

Ik las door de muur van strips.

Er komt niets door.

De schouders zijn gewoon te gespannen.

Er komt niets door.

Ik klauw aan de kussens

tact van krukken,

maar het bedframe steekt me door de matras achterin.