Argilla - Numi, Depha Beat

Mele marce, marce di elefanti sopra i vostri crani

Rime come punte di ossidiana spezzano ossi umani

Sto al banchetto degli anziani per raccogliere le briciole

Convivio, per combriccole di cani

L’allegoria che si cela dietro ogni poesia

Questa merda è sia la mia fede sia filosofia

Il mio De Monarchia è l’uomo che nobilita la stirpe

Non la stirpe che fa i nobili è un’ideologia

E io sono esiliato, ostracizzato come i guelfi bianchi dopo Bonifacio Ottavo

Ho rinnegato il posto dove sono stato ho anche pellegrinato

Perché a pelle mi è stato sempre sul cazzo chi si è omologato

Roma borghese ghibellina è giù con me da prima

Contro chi ha ammassato una ricchezza da esporre in vetrina

E io mi basto credo, dalla mia parte pure il basso ceto

Come San Francesco ho alzato il tasso medio

Buona famiglia, cattive amicizie

(com'è) buona tua figlia ma in giro succhia cazzi come liquirizie

Mozza la testa all’idra, leva la sabbia dalla mia clessidra

In bocca ho un mitra, di rime ne ho una cifra

È Stilnovo tradizione estravagante

Non capisci mezzo testo mio fra' trova una variante

Siamo tutti dalla stessa parte come nelle artes

In questa merda Giove, Marte

Vi guardo sopra il monte Olimpo e siete tutti uguali (siete tutti uguali,

dal primo all’ultimo)

Tutti umani tutti si frantumano con proprie mani (ci distruggiamo da soli,

come sempre)

Non faccio nomi, li scrivo sopra vasi rotti (devo lasciare il segno in qualche

modo)

Pezzi d’argilla, cocci, ostracismo, stronzi (E rimango esiliato)

Vi guardo sopra il monte Olimpo e siete tutti uguali

Tutti umani, tutti si frantumano con proprie mani

Non faccio nomi, li scrivo sopra vasi rotti

Pezzi d’argilla, cocci, ostracismo, stronzi

Vi guardo sopra il monte Olimpo e siete tutti uguali

Tutti umani, tutti si frantumano con proprie mani

Non faccio nomi, li scrivo sopra vasi rotti

Pezzi d’argilla, cocci, ostracismo, stronzi

Rotte appels, rotte olifanten op je schedels

Rijmpjes zoals obsidiaan spikes breken menselijke botten

Ik ben bij het banket van de oudsten om de kruimels te verzamelen

Convivio, voor hondenbendes

De allegorie die achter elk gedicht schuilgaat

Deze shit is zowel mijn geloof als mijn filosofie

Mijn De Monarchia is de man die de afstamming veredelt

De afstamming die de edelen maakt, is geen ideologie

En ik ben verbannen, verbannen als de witte Welfen na Boniface Ottavo

Ik heb de plaats waar ik ben geweest ontkend Ik heb ook een pelgrimstocht gemaakt

Omdat degenen die zichzelf hebben goedgekeurd altijd op mijn stront zijn geweest

Bourgeois Ghibelline Rome is al een tijdje met mij bezig

Tegen degenen die een rijkdom hebben vergaard om in de etalage te laten zien

En ik denk dat ik genoeg ben, aan mijn kant ook de lagere klasse

Net als Sint Franciscus heb ik het gemiddelde tarief verhoogd

Goede familie, slechte vrienden

(zoals het is) goed je dochter maar rond zuigt pikken zoals drop

Weg met de kop van de hydra, verwijder het zand van mijn zandloper

In mijn mond heb ik een machinegeweer, ik heb een aantal rijmpjes

Stilnovo is een extravagante traditie

Je begrijpt de helft van mijn tekst niet, tussen 'vind een variant'

We staan ​​allemaal aan dezelfde kant als in de artes

In deze shit Jupiter, Mars

Ik kijk naar je op de berg Olympus en je bent allemaal hetzelfde (je bent allemaal hetzelfde,

van eerste naar laatste)

Alle mensen verbrijzelen allemaal met hun eigen handen (we vernietigen onszelf,

zoals altijd)

Ik noem geen namen, ik schrijf ze op kapotte vazen ​​(op sommige moet ik mijn stempel drukken)

manier)

Stukken klei, scherven, verbanning, klootzakken (En ik blijf verbannen)

Ik kijk naar je boven de berg Olympus en jullie zijn allemaal hetzelfde

Allemaal mensen, allemaal kapot met hun eigen handen

Ik noem geen namen, ik schrijf ze op kapotte vazen

Stukken klei, scherven, verbanning, klootzakken

Ik kijk naar je boven de berg Olympus en jullie zijn allemaal hetzelfde

Allemaal mensen, allemaal kapot met hun eigen handen

Ik noem geen namen, ik schrijf ze op kapotte vazen

Stukken klei, scherven, verbanning, klootzakken