Baldrs Draumar - Nidingr

Once were the gods together met

The goddesses came and council held

And the far-famed ones

The truth would find why baleful dreams

To Baldr came

Then Othin rose the enchanter old

Thence rode he down to Niflhel deep

And the hound he met that came from hell

Bloody he was on his breast before

At the father of magic he howled from afar

Forward rode Othin the earth resounded

Till the house so high of Hel he reached

Then Othin rode to the eastern door

There he knew well was the wise-woman's grave

Magic he spoke and mighty charms

Till spell-bound she rose and in death she spoke

What is the man to me unknown

That has made me travel the troublous road

I was snowed on with snow and smitten with rain

And drenched with dew long was i dead

Speak thou of hell for of heaven i know

For whom are the benches

Bright with rings

Bedecked with gold

Here for Baldr the mead is brewed

There is a shining drink and a shield lies o’er it

And their hope is gone from the mighty gods

Wise-woman cease not i seek from thee

All to know that fain would ask

Who shall the bane of Baldr become

And steal the life from Othin’s son

Hoth thither bears the far-famed branch

He shall the bane of Baldr become

And steal the life from Othin’s son

Wise-woman cease not i seek from thee

All to know that fain would ask

Who shall vengeance win for the evil work

Or bring to the flames the slayer of Baldr

Rind bears Vali in Vestrsalir

And one night old fights Othins son

His hands he shall wash not

His hair he shall comb not

Till the slayer of Baldr he brings to the flames

Eens waren de goden samen ontmoet

De godinnen kwamen en er werd beraad gehouden

En de wijdverbreide

De waarheid zou vinden waarom onheilspellende dromen

Naar Baldr kwam

Toen stond Othin de oude tovenaar op

Vandaar reed hij naar de diepte van Niflhel

En de hond die hij ontmoette die uit de hel kwam

Verdorie, hij lag eerder op zijn borst

Bij de vader van de magie huilde hij van verre

Voorwaarts reed Othin de aarde weerklonk

Tot het huis zo hoog van Hel dat hij bereikte

Toen reed Othin naar de oostelijke deur

Daar wist hij heel goed dat het graf van de wijze vrouw was

Magie die hij sprak en machtige charmes

Tot betoverd ze opstond en in de dood sprak ze

Wat is de man voor mij onbekend?

Dat heeft ervoor gezorgd dat ik de moeilijke weg heb afgelegd

Ik werd besneeuwd met sneeuw en geslagen door regen

En doordrenkt van dauw lang was ik dood

Spreek gij van de hel voor van de hemel weet ik

Voor wie zijn de bankjes

Helder met ringen

Bedekt met goud

Hier voor Baldr wordt de mede gebrouwen

Er is een glanzend drankje en een schild ligt erover

En hun hoop is vervlogen van de machtige goden

Wijze vrouw houd niet op ik zoek van u

Alles om te weten dat Fain zou vragen

Wie zal de vloek van Baldr worden?

En het leven stelen van Othins zoon

Hoth draagt ​​daarheen de wijdvermaarde tak

Hij zal de vloek van Baldr worden

En het leven stelen van Othins zoon

Wijze vrouw houd niet op ik zoek van u

Alles om te weten dat Fain zou vragen

Wie zal wraak winnen voor het slechte werk?

Of breng de moordenaar van Baldr . naar de vlammen

Schilbeer Vali in Vestrsalir

En een nacht oud vecht tegen Othins zoon

Zijn handen zal hij niet wassen

Zijn haar zal hij niet kammen

Tot de moordenaar van Baldr hij naar de vlammen brengt