Legende D'Hiver - Nessbeal, K-Reen

Légende d’hiver c’est moi, une icône pour les âmes grises

C’est la crise, attend qu’la pluie tombe derrière la vitre

Les journées passent vite, pour les âmes tristes

Menottés à l’automne, le brouillard s’invite dans nos vies

Pour s’réchauffer, ça boit des litres

Les gens qui dorment dehors savent que le froid n’est pas un pitre

«La planète est petite» tu t’dis quand t’es seul

Rien à faire le dimanche, heureusement qu’y a la console

La camisole en banlieue, c’est tous les jours dimanche

Dans la cour d'école, la neige tombe, j’attends ma revanche

L'été est parti il a fait fondre mon avance

Déficitaire à la SACEM, un joint d’seum j'écris ma souffrance

La vodka pour faire monter les degrés

Camouflé dans une parka vers le soleil j’rêve d'émigrer

Les feuilles tombent des arbres comme les miens

Ceux qui restent dehors, se comptent sur les doigts d’une main

Même à bout de souffle les larmes restent froides

Triste comme la pluie, qui tombe et coule sur le fil de la vie

Même si au bout du jour il n’y a que la nuit et ses jeux interdits

Qui volent et courent comme la poudre qu’on se jette aux yeux

La légende d’hiver s'écrit au parpaing

Les huissiers c’est le Père Noël, ils t’prennent tout, même ton sapin

Pour certains les fêtes sont cruelles, ils bouffent un festin

Au charbon en silence, dans les ruelles le matin

Célibataire, l’bonhomme de neige te roule un patin

J’ai raté l’entretien, je m’inquiète pas, l’avenir m’appartient

La brume d’ahya jusqu'à Porte de Pantin

Rhoya chante mon déclin, on s’bat pour tout ce qu’on obtient

C’est l’Alaska, mon cœur n’arrive plus à faire «boum boum»

Ma Doudoune?

Un gilet pare-balle, la saison tourne en boucle

J’suis rarement là, chérie j’comprends pourquoi tu boudes

J’assume mes bourdes, arrêtes de croire qu’j’en ai rien à foutre !

Mc, prépares-toi, j’arrive sur toi comme la foudre

Pour toujours la poisse au cul, si la poudre tu la fourgues

Les feuilles tombent des arbres comme les miens

Ceux qui restent dehors, se comptent sur les doigts d’une main

Même à bout de souffle les larmes restent froides

Triste comme la pluie, qui tombe et coule sur le fil de la vie

Même si au bout du jour il n’y a que la nuit et ses jeux interdits

Qui volent et courent comme la poudre qu’on se jette aux yeux

Mirage !

Légende d’hiver, un chameau marche en Sibérie

Sur la banquise, les roses poussent pas à Fleury

Une perquise, la vie te balafre comme Ribéry

On se ballade la nuit, en taxi je fais le tour de Paris

Un spliff mon safari, c’est quoi le tarif?

Ça vient du Rif, Maroc sticky sur le Périph'

Légende d’hiver ils comprennent pas nos hiéroglyphes

Si Picasso peint mon barrio c’est rouge sang émotif

Et pas d’un rose naïf

C’est de la poudreuse ma prose

Je suis sans espoir comme une manif

Stratège ivre, y a du givre dans le cortège

Légende d’hiver n’a jamais fait de solfège

Que Dieu me protège de la folie, trop de gamberges

Interminables sont les journées quand tu montes dans le manège

Les feuilles tombent des arbres comme les miens

Ceux qui restent dehors se comptent sur les doigts d’une main

Même à bout de souffle les larmes restent froides

Triste comme la pluie, qui tombe et coule sur le fil de la vie

Même si au bout du jour il n’y a que la nuit et ses jeux interdits

Qui volent et courent comme la poudre qu’on se jette aux yeux

Winterlegende, ik ben het, een icoon voor grijze zielen

Het is een crisis, wacht tot de regen achter het glas valt

De dagen gaan snel voorbij, voor de droevige zielen

Geboeid in de herfst nodigt de mist zichzelf uit in ons leven

Om op te warmen drinkt hij liters

Mensen die buiten slapen weten dat de kou geen grap is

"De planeet is klein" zeg je tegen jezelf als je alleen bent

Zondag niets te doen, gelukkig is er de console

Het keurslijf in de buitenwijken, het is elke dag op zondag

Op het schoolplein valt de sneeuw, ik wacht op mijn wraak

De zomer is voorbij, het smolt mijn lood

Tekort bij SACEM, een joint of seum I schrijf mijn lijden

Wodka om het vuur hoger te zetten

Gecamoufleerd in een parka naar de zon, droom ik ervan te emigreren

Bladeren vallen van bomen zoals de mijne

Wie buiten blijft, is op de vingers van één hand te tellen

Zelfs buiten adem blijven de tranen koud

Verdrietig als de regen, vallend en stromend op de draad van het leven

Zelfs als er aan het eind van de dag alleen de nacht is en zijn verboden spelen

Die vliegen en rennen als poeder in onze ogen

De legende van de winter is geschreven in sintelblok

Deurwaarders zijn de kerstman, ze nemen alles van je af, zelfs je boom

Voor sommigen zijn de feesten wreed, ze eten een feestmaal

In de kolen in stilte, in de steegjes in de ochtend

Single, de sneeuwpop rolt een schaats voor je

Ik heb het interview gemist, het kan me niet schelen, de toekomst is van mij

De mist van ahya naar Porte de Pantin

Rhoya zingt mijn verval, we vechten voor alles wat we krijgen

Het is Alaska, mijn hart kan niet meer boem boem gaan

Mijn donsjack?

Een kogelvrij vest, het seizoen draait op rolletjes

Ik ben er zelden, schat, ik begrijp waarom je zit te mokken

Ik ga uit van mijn blunders, stop met denken dat het me niets kan schelen!

Mc, maak je klaar, ik kom op je af als de bliksem

Voor altijd pech, als het poeder je erop trapt

Bladeren vallen van bomen zoals de mijne

Wie buiten blijft, is op de vingers van één hand te tellen

Zelfs buiten adem blijven de tranen koud

Verdrietig als de regen, vallend en stromend op de draad van het leven

Zelfs als er aan het eind van de dag alleen de nacht is en zijn verboden spelen

Die vliegen en rennen als poeder in onze ogen

Wonder!

Winterlegende, een kameel loopt in Siberië

Op het zee-ijs groeien geen rozen in Fleury

Een overval, het leven maakt je littekens zoals Ribéry

We lopen 's nachts rond, in een taxi ga ik door Parijs

Een spliff my safari, wat kost het?

Het komt uit de Rif, Marokko plakkerig aan de Périph'

Winterlegende ze begrijpen onze hiërogliefen niet

Als Picasso mijn barrio schildert, is het emotioneel bloedrood

En geen naïeve roze

Het is stof mijn proza

Ik ben hopeloos als een protest

Dronken strateeg, er is vorst in de colonne

Winter Legend heeft nog nooit muziektheorie gedaan

God bescherm me tegen waanzin, te veel garnalen

Eindeloos zijn de dagen dat je in de draaimolen rijdt

Bladeren vallen van bomen zoals de mijne

Degenen die buiten blijven, zijn op de vingers van één hand te tellen

Zelfs buiten adem blijven de tranen koud

Verdrietig als de regen, vallend en stromend op de draad van het leven

Zelfs als er aan het eind van de dag alleen de nacht is en zijn verboden spelen

Die vliegen en rennen als poeder in onze ogen