Один мир - Nekby

Отпустить все что есть непросто, когда нечего отпускать

Наши молитвы стремятся к звёздам, даже если дуло у виска

Я годами не видел света, я не чувствовал рук его

Я бежал за бродягой ветром, но оказалось там нет ничего

Земля уходит из-под ног, прошлое в рюкзаке давит, не даёт опоры найти

Как я иду давно стрелки то замирают, то набирают ход — им надо идти

Раньше годами чекпоинты мерил, теперь десятилетиями нового так и нет

Где затерялся мой мир в котором время не разрывает сердце будто пули на войне

Душа истоптана ботинком тирана, он где-то рядом, за плечом, его плеть — мой язык

Слова глупца оставят новые раны, снова плеть прогремит громче грозы

И еще один урок, значит будет новая попытка убежать от палача

Рассчитавшись за обиды, за боль, за упреки, но, голова все также горяча

Еще один круг, поворот колеса, устремляется дух от земли к небесам

Будто бы только там мой дом, но не найти его и в этом виноват я сам

Что за глупец сказал: «надо просить и тогда он услышит твой шёпот, брат»

Кто-то добавил, кричи: «Прости», нет, это не жизнь, и не моя игра

Твой мир, мой мир

Прошу, пойми

Нет места здесь, где ты остался бы один

Твой мир, мой мир

Прошу, мой сын

Поверь, что здесь ты не останешься один

Твой мир, мой мир

Прошу, пойми

Нет места здесь, где ты остался бы один

Твой мир, мой мир

Прошу, мой сын

Поверь, что здесь ты не останешься один

В холодном отчаянии умирает больше душ, чем горит в аду

В поисках своего причала ждут, когда же за ними придут

Когда же просвет, когда же поверю, что смысл ещё есть

Быть может во сне, в моём вечном сне, придёт мне благая весть

Мои родные меня ждут уже, я не запарен больше будущем

Замедлился ритм, и я в этих сумерках силуэт ищу в чёрном плаще

Страх иллюзорен, границы стёрты, мирный воин уходит мёртвым

Яркая вспышка давит на веки, занавес задёрнут

Я просыпаюсь, вся жизнь оказалась лишь сном, что видят глаза и знает душа — это

лишь измерение одно

Свет через ставни рвётся, дух здесь, как хорошо в этом храме мне

Снаружи и внутри всю жизнь что-то искал, но завес между мирами нет

Припев:

Твой мир, мой мир

Прошу, пойми

Нет места здесь, где ты остался бы один

Твой мир, мой мир

Прошу, мой сын

Поверь, что здесь ты не останешься один

Твой мир, мой мир

Прошу, пойми

Нет места здесь, где ты остался бы один

Твой мир, мой мир

Прошу, мой сын

Поверь, что здесь ты не останешься один

Ты не останешься один

Ты не останешься один

Het is moeilijk om los te laten als er niets meer is om los te laten

Onze gebeden reiken naar de sterren, zelfs als het vat bij de tempel staat

Ik heb het licht al jaren niet meer gezien, ik heb zijn handen niet gevoeld

Ik rende achter de zwerver met de wind aan, maar het bleek dat er niets was

De aarde glijdt onder je voeten weg, het verleden in de rugzak verplettert, laat je niet toe om steun te vinden

Als ik een lange tijd loop, bevriezen de pijlen of nemen ze snelheid op - ze moeten gaan

Vroeger meette ik jarenlang checkpoints, nu is er al decennia niets nieuws meer

Waar is mijn wereld verloren waarin de tijd het hart niet breekt als kogels in een oorlog?

De ziel wordt vertrapt door de laars van de tiran, hij is ergens in de buurt, achter zijn schouder, zijn zweep is mijn tong

De woorden van een dwaas zullen nieuwe wonden achterlaten, opnieuw zal de zweep luider donderen dan een onweersbui

En nog een les, dan zal er een nieuwe poging zijn om te ontsnappen aan de beul

Heeft zijn vruchten afgeworpen voor beledigingen, voor pijn, voor verwijten, maar het hoofd is nog steeds heet

Nog een cirkel, de draai van het wiel, de geest snelt van de aarde naar de hemel

Alsof er alleen mijn huis is, maar niet om het te vinden en ikzelf de schuld ben

Wat voor idioot zei: "je moet het vragen en dan hoort hij je gefluister, broer"

Iemand voegde eraan toe, schreeuw: "Het spijt me", nee, dit is niet het leven, en niet mijn spel

Jouw wereld, mijn wereld

Begrijp het alsjeblieft

Er is hier geen plek waar je alleen gelaten zou worden

Jouw wereld, mijn wereld

Alsjeblieft mijn zoon

Geloof dat je hier niet alleen gelaten zult worden

Jouw wereld, mijn wereld

Begrijp het alsjeblieft

Er is hier geen plek waar je alleen gelaten zou worden

Jouw wereld, mijn wereld

Alsjeblieft mijn zoon

Geloof dat je hier niet alleen gelaten zult worden

Meer zielen sterven in koude wanhoop dan branden in de hel

Op zoek naar hun ligplaats, wachten ze tot iemand hen komt halen

Wanneer zal er een kloof zijn, wanneer zal ik geloven dat er nog een betekenis is?

Misschien komt in een droom, in mijn eeuwige droom, het goede nieuws tot mij

Mijn familieleden wachten al op me, ik maak me geen zorgen over de toekomst

Het ritme vertraagde, en in deze schemering ben ik op zoek naar een silhouet in een zwarte mantel

Angst is een illusie, grenzen worden gewist, een vreedzame krijger gaat dood

Een felle flits drukt op de oogleden, het gordijn is dicht

Ik word wakker, mijn hele leven bleek slechts een droom te zijn, wat de ogen zien en de ziel weet - dit is

slechts één dimensie

Het licht breekt door de luiken, de geest is hier, hoe goed is het in deze tempel voor mij

Buiten en binnen mijn hele leven was ik op zoek naar iets, maar er zijn geen sluiers tussen de werelden

Refrein:

Jouw wereld, mijn wereld

Begrijp het alsjeblieft

Er is hier geen plek waar je alleen gelaten zou worden

Jouw wereld, mijn wereld

Alsjeblieft mijn zoon

Geloof dat je hier niet alleen gelaten zult worden

Jouw wereld, mijn wereld

Begrijp het alsjeblieft

Er is hier geen plek waar je alleen gelaten zou worden

Jouw wereld, mijn wereld

Alsjeblieft mijn zoon

Geloof dat je hier niet alleen gelaten zult worden

Je wordt niet alleen gelaten

Je wordt niet alleen gelaten