Не игра - Nekby

Кажется ничего сложного нет.

«Ешь, молись, люби и всё тут»,

«Везде промысел Божий», «Это река несёт их».

Всему есть оправдание в виде воли Всевышнего,

Он знает все лучше всех и отсекает лишнее.

И как теперь объяснить уверенному мужу,

Что это он бросил жену?

Богу это не нужно.

Как доказать самовлюбленному нарциссу,

Что его одиночество им же ему предписано?

Не всё так просто, как может показаться сначала.

Твоё право может пересекаться с другим правом.

Наш выбор порождает цепь событий бесконтрольных,

Страшнее то, что туда втянуты другие невольно.

Итоги разные для всех, разные берега.

Потери есть, как не уберегай.

Всего лишь мысль об ответственности в голове держа,

Можно заранее найти причину и следствия избежать.

Припев:

Мы не играем и нет машины времени у нас.

Руками не поймать слов сорванных с уст

Раскаяние выдавливает слёзы из глаз,

Но так мы наполним сосуд, что был пуст.

Мы не играем и нет машины времени у нас.

Руками не поймать слов сорванных с уст

Раскаяние выдавливает слёзы из глаз,

Но так мы наполним сосуд, что был пуст.

Простые истины на деле не всегда приносят пользу,

Виной всему границы или просто возраст,

Лень или неведение, страх или отчаяние.

Пожиная плоды, мы лишь пожимаем плечами.

«В следущий раз повезёт» — наш единственный вывод.

«Судьба сегодня как всегда упряма и игрива

Я подыграю и выиграю, поменяю клише,

Распутывая клубок проблем внешних и внутренних,

Постепенно в океан погружаемся будто,

Где неизведанно еще девяносто процентов,

Где опыт прошлых лет становится бесценным.

Лекарство может быть найдено среди болезней,

А врачеватели стоят в стороне бесполезно.

Как не налить воды в разбитую чашу,

Так и словами не излечить сердца и головы наши.

Припев:

Мы не играем и нет машины времени у нас.

Руками не поймать слов сорванных с уст

Раскаяние выдавливает слёзы из глаз,

Но так мы наполним сосуд, что был пуст.

Мы не играем и нет машины времени у нас.

Руками не поймать слов сорванных с уст

Раскаяние выдавливает слёзы из глаз,

Но так мы наполним сосуд, что был пуст.

Er lijkt niets ingewikkelds te zijn.

"Eet, bid, heb lief en dat is het"

"Gods voorzienigheid is overal", "Deze rivier voert ze."

Alles heeft een rechtvaardiging in de vorm van de wil van de Allerhoogste,

Hij weet alles als geen ander en snijdt het teveel af.

En nu hoe uit te leggen aan een zelfverzekerde echtgenoot,

Waarom verliet hij zijn vrouw?

God heeft het niet nodig.

Hoe te bewijzen aan een narcistische narcist

Dat zijn eenzaamheid hem door hem is voorgeschreven?

Niet alles is zo eenvoudig als het op het eerste gezicht lijkt.

Uw recht kan overlappen met een ander recht.

Onze keuze creëert een keten van gebeurtenissen die uit de hand lopen,

Wat nog verschrikkelijker is, is dat anderen er onwillekeurig in meegezogen worden.

De resultaten zijn voor iedereen anders, verschillende kusten.

Er zijn verliezen, hoe niet te redden.

Alleen de gedachte aan verantwoordelijkheid in mijn hoofd,

U kunt vooraf de oorzaak vinden en de gevolgen vermijden.

Refrein:

We spelen niet en we hebben geen tijdmachine.

Handen vangen de woorden niet op die uit de mond worden geplukt

Berouw knijpt de tranen uit de ogen

Maar op deze manier vullen we het vat dat leeg was.

We spelen niet en we hebben geen tijdmachine.

Handen vangen de woorden niet op die uit de mond worden geplukt

Berouw knijpt de tranen uit de ogen

Maar op deze manier vullen we het vat dat leeg was.

Simpele waarheden zijn niet altijd nuttig,

Is het vanwege de grenzen of gewoon de leeftijd,

Luiheid of onwetendheid, angst of wanhoop.

We plukken de vruchten en halen onze schouders op.

"De volgende keer geluk" is onze enige conclusie.

“Het lot is vandaag, zoals altijd, koppig en speels

Ik speel mee en win, verander het cliché

Het ontrafelen van de wirwar van externe en interne problemen,

Geleidelijk duiken we in de oceaan alsof,

Waar nog negentig procent onbekend is,

Waar de ervaring van de afgelopen jaren van onschatbare waarde wordt.

De remedie is te vinden onder de ziekten,

En de genezers staan ​​nutteloos aan de zijlijn.

Hoe je geen water in een gebroken kom giet,

Dus woorden kunnen onze harten en hoofden niet genezen.

Refrein:

We spelen niet en we hebben geen tijdmachine.

Handen vangen de woorden niet op die uit de mond worden geplukt

Berouw knijpt de tranen uit de ogen

Maar op deze manier vullen we het vat dat leeg was.

We spelen niet en we hebben geen tijdmachine.

Handen vangen de woorden niet op die uit de mond worden geplukt

Berouw knijpt de tranen uit de ogen

Maar op deze manier vullen we het vat dat leeg was.