Алхимия - Nekby

Припев:

В его словах безумие витает, и не хватает каких-то деталей;

И что-то так же останется тайной, но это точно шаг вперед, а не назад!

Между жизнью и смертью стирал грани, без сожалений откидывал память;

Смешивал разум и чувства в стакане, но точно помнит он, кто его Создал.

В его словах безумие витает, и не хватает каких-то деталей;

И что-то так же останется тайной, но это точно шаг вперед, а не назад!

Между жизнью и смертью стирал грани, без сожалений откидывал память;

Смешивал разум и чувства в стакане, но точно помнит…

Красивые слова кончаются,

Где начинается суровая реальность.

В потоке машин и купюр нас уносит в дали.

Спасения нет прижатым прессом проблем насущных,

Пока в пределах круга эга не виднеется суша.

Пока убиваем время, оно же убивает быстрее.

Пороки поедают, сердца холодеют.

Враги стаями кружат над живой плотью,

Там где решение нужно мы погрязли в эфемерном болоте!

Из года в год — одно и то же: из пустого в порожнее.

Мысли о неизвестном чреваты холодной дрожью.

Ничего не поделать, где нет стремлений и веры;

Где последний порыв хоть что-то изменить во лжи потерян.

Сколько нам надо времени, чтобы

Осознать себя чем-то большим, чем кровотоком в теле;

Больше чем ум, чем дух в пределах трех измерений?

Лестница строится там, где есть место смирению!

Припев:

В его словах безумие витает, и не хватает каких-то деталей;

И что-то так же останется тайной, но это точно шаг вперед, а не назад!

Между жизнью и смертью стирал грани, без сожалений откидывал память;

Смешивал разум и чувства в стакане, но точно помнит он, кто его Создал.

В его словах безумие витает, и не хватает каких-то деталей;

И что-то так же останется тайной, но это точно шаг вперед, а не назад!

Между жизнью и смертью стирал грани, без сожалений откидывал память;

Смешивал разум и чувства в стакане, но точно помнит он…

Сквозь боль поражений на полях своих же сражений,

Среди неточных решений, где ран точно уже нет,

Берет начало еще одна плоть, закручивая колесо;

Не боится потерянной быть среди полюсов.

Господь не делает ставок, чем закончится раунд:

Уйдет пустым, как бывало или хоть что-то оставит?

Холодных рук не отогреть горячим словом,

В эпоху хаоса нужно что-то более весомое!

Через века от минерала к мыслящему существу,

Частица Бога несётся из полноты в пустоту;

Примерив на себя очередную жизнь,

Вращая с азартом простой до жути механизм.

Еще вчера попытки выше стать были мистицизмом во плоти,

За каждый шаг можно было головой заплатить.

Всё это, к счастью — пыль на фоне векового «Я»,

Что оживает и стремится вверх.

Алхимия…

Refrein:

Er zit waanzin in zijn woorden en sommige details ontbreken;

En iets zal ook een mysterie blijven, maar dit is zeker een stap vooruit, niet achteruit!

Hij wiste de scheidslijn tussen leven en dood, verwierp zijn geheugen zonder spijt;

Hij mengde geest en gevoelens in een glas, maar hij herinnert zich precies wie het heeft gemaakt.

Er zit waanzin in zijn woorden en sommige details ontbreken;

En iets zal ook een mysterie blijven, maar dit is zeker een stap vooruit, niet achteruit!

Hij wiste de scheidslijn tussen leven en dood, verwierp zijn geheugen zonder spijt;

Hij mengde geest en gevoelens in een glas, maar hij herinnert het zich zeker...

Mooie woorden eindigen

Waar de harde realiteit begint.

In de stroom auto's en rekeningen worden we meegesleept in de verte.

Er wordt geen redding gedrukt door dringende dringende problemen,

Tot het droge land zichtbaar is binnen de cirkel van het ego.

Terwijl we de tijd doden, doodt het sneller.

Ondeugden eten, harten worden koud.

Zwermen vijanden cirkelen over levend vlees,

Waar een oplossing nodig is, zitten we vast in een kortstondig moeras!

Van jaar tot jaar - hetzelfde: van leeg naar leeg.

Gedachten aan het onbekende zijn beladen met koude rillingen.

Er is niets te doen waar geen ambities en geloof zijn;

Waar de laatste impuls om in ieder geval iets te veranderen in ligt, verloren gaat.

Hoeveel tijd hebben we nodig?

Realiseer jezelf als iets meer dan de bloedstroom in het lichaam;

Meer dan geest dan geest binnen drie dimensies?

De ladder is gebouwd waar ruimte is voor nederigheid!

Refrein:

Er zit waanzin in zijn woorden en sommige details ontbreken;

En iets zal ook een mysterie blijven, maar dit is zeker een stap vooruit, niet achteruit!

Hij wiste de scheidslijn tussen leven en dood, verwierp zijn geheugen zonder spijt;

Hij mengde geest en gevoelens in een glas, maar hij herinnert zich precies wie het heeft gemaakt.

Er zit waanzin in zijn woorden en sommige details ontbreken;

En iets zal ook een mysterie blijven, maar dit is zeker een stap vooruit, niet achteruit!

Hij wiste de scheidslijn tussen leven en dood, verwierp zijn geheugen zonder spijt;

Hij mengde geest en gevoelens in een glas, maar hij herinnert het zich zeker...

Door de pijn van de nederlaag op de velden van hun eigen veldslagen,

Onder onnauwkeurige beslissingen, waar zeker geen wonden zijn,

Een ander vlees springt tevoorschijn en laat het wiel draaien;

Niet bang om te verdwalen tussen de polen.

De Heer wedt niet hoe de ronde zal eindigen:

Zal het leeg blijven, zoals het was, of zal het iets achterlaten?

Koude handen kunnen niet worden verwarmd met een heet woord,

In een tijdperk van chaos is iets zwaarders nodig!

Door de eeuwen heen van mineraal naar denkend wezen,

Een deeltje van God snelt van volheid naar leegte;

Een ander leven proberen,

Draait met passie een griezelig eenvoudig mechanisme.

Gisteren waren pogingen om hoger te worden mystiek in het vlees,

Voor elke stap kon je met je hoofd betalen.

Dit alles is gelukkig stof tegen de achtergrond van het eeuwenoude "ik",

Wat tot leven komt en naar boven streeft.

Alchimie…