Разные судьбы - Не будите спящих

Летом 2005 го помнишь, в медленном танце нас закружила

Холодно было, не грели ладони, ты брата еще не забыла

Белые стены скрывали романом

Письма о том что с тобою встречаюсь

Не думал что жизнь так все круто расставит

Что буду любить спотыкаясь об камни и провода

Устоял на ногах братское сердце всё понимает

Прости меня если что не так

Как её люблю ты же знаешь

Грелись от зимнего холода, горе делили по честному поровну

Спала в руках моих солнышком, спасибо за ангела господу

За глаза твою красоту я умереть готов и за тобой пойду

Если ты уйдешь жизнь поставлю в грош…

Отшумела листва, за секундами годы

За туманами боли давно уже высохли розы.

Будут вновь по утрам холода и морозы

Будем вместе идти сквозь печали, невзгоды.

Глаза, печаль, щенок забившийся под дверью

В глазах тоска и боль прошедших дней и недели.

Когда-то ты был нужен, тебя ласкал хозяин.

Теперь ты брошен в коробку со старыми вещами

Ты никому не нужен, ты полностью отчаян

Ты ищешь дверь назад, но как найти её не знаешь

Ты для неё игрушка, слышь.

Постой я говорил себе

Она не твой герой!

Слезы падали вниз, душу сжимала петля

Ответы на вопросы: он там или я?

А ты все смотришь свои фильмы про любовь

Играешь с чувствами, разбивая сердце вновь!

Разведены мосты корабль дал …

Куда несет тебя не связанная речь

Ненужно слов мне надоело ждать

Когда поймешь что важно, любовь или кровать!

Отшумела листва, за секундами годы

За туманами боли давно уже высохли розы.

Будут вновь по утрам холода и морозы

Будем вместе идти сквозь печали, невзгоды.

In de zomer van 2005, weet je nog, in een langzame dans werden we rondgeslingerd?

Het was koud, je handpalmen waren niet warm, je bent je broer nog niet vergeten

Witte muren verborgen door romantiek

Brieven over jou ontmoeten

Ik had niet gedacht dat het leven alles zo gaaf zou regelen

Dat ik graag struikel over stenen en draden

Hij stond op zijn voeten broederlijk hart begrijpt alles

Vergeef me als er iets mis is

Hoeveel ik van haar hou, weet je?

Ze warmden zich op van de winterkou, deelden het verdriet redelijk gelijk

Sliep in mijn armen met de zon, bedankt voor de engel aan de Heer

Voor de ogen van je schoonheid ben ik klaar om te sterven en ik zal je volgen

Als je weggaat, zet ik een cent op mijn leven...

Gebladerte vervaagd, in seconden jaren

Achter de nevelen van pijn zijn rozen allang opgedroogd.

Morgenochtend is het weer koud en vriest

Samen gaan we door verdriet en ontberingen heen.

Ogen, verdriet, een puppy ineengedoken onder de deur

In de ogen van verlangen en pijn van de afgelopen dagen en weken.

Toen je eenmaal nodig was, werd je gestreeld door de eigenaar.

Nu word je in een doos met oude dingen gegooid

Niemand heeft je nodig, je bent helemaal wanhopig

Je zoekt de deur terug, maar je weet niet hoe je hem moet vinden

Je bent een speeltje voor haar, luister.

Wacht, zei ik tegen mezelf

Ze is niet jouw held!

Tranen vielen naar beneden, de strop kneep in de ziel

Antwoorden op vragen: is hij daar of ben ik?

En jullie kijken allemaal naar jullie films over liefde

Je speelt met gevoelens en breekt je hart weer!

Het schip gaf bruggen...

Waar ongerelateerde spraak je naartoe brengt

Ik heb geen woorden nodig, ik ben het wachten moe

Als je begrijpt wat belangrijk is, liefde of bed!

Gebladerte vervaagd, in seconden jaren

Achter de nevelen van pijn zijn rozen allang opgedroogd.

Morgenochtend is het weer koud en vriest

Samen gaan we door verdriet en ontberingen heen.