Она (Красиво прощалась с любовью) - Наталья Могилевская

В ночь, когда весь город спал,

А месяц на стекле узоры рисовал

Каплями дождя, каплями дождя

Ей, ей было не до сна,

И в тишине одна

Сидела у окна, сидела у окна.

Она красиво прощалась с любовью,

Она красиво прощалась с мечтой.

Она красиво прощалась с любовью,

Она красиво прощалась с мечтой.

В ночь, когда весь город спал,

А месяц на стекле узоры рисовал

Она ушла, куда глаза глядят, куда глядят.

И под проливным дождём

Забыла обо всём, лишь думала о нём

Лишь думала о нём, думала о нём.

А поутру дождь прошёл.

Лишь только радуги шёлк

Небо одел, в тот же день, в тот же миг, в тот же час

Она ушла от нас…

Она красиво прощалась с любовью,

Она красиво прощалась с мечтой.

Она красиво прощалась с любовью,

Она красиво прощалась с мечтой.

Он всю жизнь её искал

Среди зверей и птиц

И в суматохе лиц

Её он звал, её он звал, её он звал.

Ей забыть не удалось,

О чём шептал ей дождь

Тот сумасшедший дождь, тот сумасшедший дождь.

Она красиво прощалась с любовью,

Она красиво прощалась с мечтой.

Она красиво прощалась с любовью,

А он красиво ушёл за мечтой

In de nacht dat de hele stad sliep,

En de maan tekende patronen op het glas

Regendruppels, regendruppels

Zij, zij was niet aan het slapen,

En alleen in stilte

Ik zat bij het raam, ik zat bij het raam.

Ze nam prachtig afscheid van de liefde,

Ze nam prachtig afscheid van de droom.

Ze nam prachtig afscheid van de liefde,

Ze nam prachtig afscheid van de droom.

In de nacht dat de hele stad sliep,

En de maan tekende patronen op het glas

Ze verliet waar haar ogen kijken, waar ze kijken.

En onder de stromende regen

Ik vergat alles, ik dacht alleen maar aan hem

Ik dacht alleen aan hem, dacht aan hem.

En in de ochtend regende het.

Alleen regenboogzijde

Hij kleedde de lucht, op dezelfde dag, op hetzelfde moment, op hetzelfde uur

Ze heeft ons verlaten...

Ze nam prachtig afscheid van de liefde,

Ze nam prachtig afscheid van de droom.

Ze nam prachtig afscheid van de liefde,

Ze nam prachtig afscheid van de droom.

Hij zoekt haar al zijn hele leven

Tussen dieren en vogels

En in de verwarring van gezichten

Hij belde haar, hij belde haar, hij belde haar.

Ze kon het niet vergeten

Wat de regen tegen haar fluisterde

Die gekke regen, die gekke regen.

Ze nam prachtig afscheid van de liefde,

Ze nam prachtig afscheid van de droom.

Ze nam prachtig afscheid van de liefde,

En hij is prachtig vertrokken voor een droom