Домой, я отпустила любовь - Наталья Могилевская

Темные улицы, северо-запад,

Люди встречают рассветы, закаты.

В городе моем не бывает пусто.

Кончилась строчка — а песни и нету,

Сколько их будет — вопросов, ответов?

В городе моем не бывает грустно.

Домой вчера я отпустила любовь,

Суженый, мой ряженый.

Домой вчера я отпустила любовь.

Белая краска, пыльные окна,

Вся моя сказка — битые стекла.

Звук твоих шагов от меня все дальше.

Кончилась строчка — а песни и нету,

Жизненно важные не задеты.

Все уже прошло, все уже не важно.

Домой вчера я отпустила любовь,

Суженый, мой ряженый.

Домой вчера я отпустила любовь.

Домой вчера я отпустила любовь,

Суженый, мой ряженый.

Домой вчера я отпустила любовь.

Donkere straten, noordwesten

Mensen ontmoeten zonsopgangen, zonsondergangen.

Mijn stad is nooit leeg.

De lijn is voorbij - maar er is geen lied,

Hoeveel zullen het er zijn - vragen, antwoorden?

Er is geen verdriet in mijn stad.

Thuis gisteren heb ik de liefde losgelaten,

Verloofd, mijn moeder.

Gisteren thuis heb ik de liefde losgelaten.

Witte verf, stoffige ramen

Mijn hele sprookje is gebroken glas.

Het geluid van je voetstappen raakt steeds verder van me verwijderd.

De lijn is voorbij - maar er is geen lied,

De vitale functies worden niet aangetast.

Alles is al voorbij, alles is niet meer belangrijk.

Thuis gisteren heb ik de liefde losgelaten,

Verloofd, mijn moeder.

Gisteren thuis heb ik de liefde losgelaten.

Thuis gisteren heb ik de liefde losgelaten,

Verloofd, mijn moeder.

Gisteren thuis heb ik de liefde losgelaten.