Морские звёзды - Наталья Могилевская

Каждые сто лет я на берегу собираю звёзды и в небо несу

Каждая из них может быть твоя, разве ты иначе заметишь меня

Если любовь — это линия, мы — нарисованный круг.

Припев:

Но если любовь — это море, то мы — морские звёзды

Осторожно, нас не любить невозможно

Я даже бриз мороза, бриз мороза ловила я

Бриз мороза, но ты неуловим, ты неуловим, ты неуловим, ты неуловим…

Каждые сто лет я на берегу сочиняю песни, их волны поют

Каждая из них всё-равно твоя, как же ты иначе услышишь меня

Если любовь — это линия, мы — нарисованный круг.

Припев:

Но если любовь — это море, то мы — морские звёзды

Осторожно, нас не любить невозможно

Я даже бриз мороза, бриз мороза ловила я

Бриз мороза, но ты неуловим, ты неуловим, ты неуловим, ты неуловим…

Elke honderd jaar verzamel ik sterren aan de kust en draag ik ze de lucht in

Elk van hen kan van jou zijn, hoe zou je me anders opmerken?

Als liefde een lijn is, zijn we een getekende cirkel.

Refrein:

Maar als liefde de zee is, dan zijn we zeester

Wees voorzichtig, het is onmogelijk om niet van ons te houden

Ik heb zelfs een vorstbries gevangen, ik heb de vorstbries opgevangen

Een briesje vorst, maar je bent ongrijpbaar, je bent ongrijpbaar, je bent ongrijpbaar, je bent ongrijpbaar...

Elke honderd jaar componeer ik liedjes aan de kust, hun golven zingen

Elk van hen is nog steeds van jou, hoe zou je me anders horen

Als liefde een lijn is, zijn we een getekende cirkel.

Refrein:

Maar als liefde de zee is, dan zijn we zeester

Wees voorzichtig, het is onmogelijk om niet van ons te houden

Ik heb zelfs een vorstbries gevangen, ik heb de vorstbries opgevangen

Een briesje vorst, maar je bent ongrijpbaar, je bent ongrijpbaar, je bent ongrijpbaar, je bent ongrijpbaar...